2 Katten, bijna 3 weken later

Een kleine 3 weken geleden heb ik dan eindelijk maar toch besloten een kat als huisdier te nemen. Na veel aandringen van mijn schoonzusje, die al weken op me inpraatte dat een kat in huis in elk geval wat leven in huis bracht en iemand die op me wachtte als ik thuis kwam.
Zoals al eerder beschreven werd het niet 1, maar gelijk 2 katten. Een van 1,5 jaar oud en een van 10 maanden.

We zijn nu bijna dus 3 weken verder, en eerlijk is eerlijk, het is hartstikke leuk ze te hebben.
Ze zijn nog niet volledig gewend, maar ja het zijn asielkatten gered uit Taiwan. Voorgeschiedenis onbekend dus je weet ergens niet wat je in huis haalt.

En het huis is ook wel een beetje veranderd. Natuurlijk staat er een krabpaal die zelfs ook nog af en toe gebruikt wordt. In de slaapkamer is er een krabplank aan de kastdeur gemaakt, er staat een kattenbak.....en je vindt daadwerkelijk overal haren.
Kortom, stofzuigen is mijn bijna dagelijkse taak. Tsja dat hoort er bij zeg maar. Ook niet erg ergens want ik deed het toch te weinig.

Ik heb niks met deze rassen

Eerlijk is eerlijk, ik heb totaal niks met het ras waartoe ze behoren. Naja ras, het zijn natuurlijk geen raskatten. Het zijn kruisingen maar het is duidelijk te zien welk ras de bovenhand kreeg. Zo is Wonky een kruising tussen een Blauwe Rus en een Cijperse kat (ook wel de "normale kat"). Hij heeft de zwart witte kleur en ogen van de Cijperse, maar de bouw en het gedrag van een Blauwe Rus. En dat zijn super afhankelijke knuffelkatten. Hij komt nog niet gelijk op schoot, soms moet je hem even helpen, maar ligt hij dan is hij niet weg te slaan. Hij volgt je door het hele huis heen en gaat demonstratief op zijn rug voor je op de grond liggen om aan te tonen: Aai mijn buik. Hij heeft een redelijk rustig karakter en vindt op het bed of op het balkon liggen prima.

Zijn zusje (al is dat niet 100% zeker maar daar gaan ze van uit) Ushi, is een kruising Siamees met Cijpers. Ook hier heeft de Siamees duidelijk gewonnen. Zwarte kleur en ogen van de Cijperse, rest is puur Siamees. Ze is nog steeds heel schichtig en komt echt niet heel snel bij en blijft bang van plotselinge geluiden en bewegingen. Maar dat zal wel tijd nodig hebben.
Voor de rest is het een brok energie (jonge kat he), alles is speelgoed en overal moet op geklommen worden in moordend tempo.
En miauwen he, vreselijk veel miauwen. Wonky veelal als hij naast je loopt en aandacht wil, Ushi bij bijna alles. Het zit ook in het ras he. Ik onderscheid al vele soorten mauwen van Ushi. De Wonky kom hier, de ik wil spelen, de waar ben je?, de ik schrik, en zo zijn er vele soorten mauwen.

Ik ben al blij dat de buren niet klagen want het gaat niet zacht. Deze katten neem je niet voor rust in huis zeg maar.

Maar toch he....ik wilde een enorm grote kat hebben.....toch het gevoel voor een Rottweiler heen gegaan te zijn en met twee chihuahua's teruggekomen te zijn.

Daar gaan de meubels

Natuurlijk is er het risico dat ze aan dingen gaan krabben. Dat weet je nou eenmaal als je katten neemt. En aangezien je er niet elke keer bij bent kun je het ook niet constant afleren.
De stoel in de slaapkamer was het eerste object, en het bed. Dus spray gekocht die een geur afgeeft dat ze niet willen krabben. Wonderbaarlijk werkt het enigszins en ze laten de stoel met rust. Ik moet wel blijven sprayen, maar er is me verteld dat het gewoontedieren zijn, als de gewoonte er is dan komt het goed.
Het leren bankstel had ik echter nog niet gezien. Ook daar zitten de eerste halen aan. Natuurlijk op goed zichtbare plekken. Dankjewel Wonky en Ushi, mijn eerste nieuwe bank ooit.
Ook daar maar spray op en tot heden blijft het bij die beschadigingen.
Hopen dat het zo blijft.

De voorraad krabspullen maar uitgebreid en deze ingespoten met Catnip. En dat is een succes! Ze worden er helemaal wild van en gaan ze met verve te lijf. Hopen dat dat zo blijft, het is een grappig gezicht zo te zien.

Eten en schijten

Gelukkig zijn ze beiden goed zindelijk. Na wat zoekwerk ook kattenbak vulling gevonden die bij binnenkatten past. De dagelijkse opstaan ritueel is nu stoma doen, dan kattenbak. Eerst mijn stront, dan de hunne. En de bak moet schoon, elke dag. Niet alleen voor de geur, maar deze rassen gaan alleen op een schone bak is verteld. Is de bak smerig, vinden ze wel een andere plek. Dat wil ik natuurlijk voor zijn.

Met eten zijn ze wat kieskeurig. Vlees uit blik type goedkoop? Lopen ze omheen, raken ze niet aan. En gelijk hebben ze, ik hou ook niet van smerig eten. Dus mijn filosofie is: Ik goed eten, jullie goed eten. En ik merk dat met het veel duurdere spul, zowel brok als vlees, dat ze met meer smaak eten en dat ze ook langer met het voer doen.
O ja en de bak meurt stukken minder. Al dat supermarkt spul heeft veelal vulmiddel las ik, en dat meurt. Nou dat kan ik onderschrijven. En aangezien de bak in de gang staat wil ik het graag meurvrij hebben. Ik dacht om hem eerst in de keuken te zetten, maar de kok in mij zei...dan zet je letterlijk een bak stront in je keuken, is dat wel zo hygiënisch?

Gezellig samen slapen

Mijn katten slapen vaak bij mij op bed, of op de stoel er vlakbij. Ik weet dat er legio mensen zijn die zeggen, ieuw ik wil geen beesten en haren in mn bed. Ik heb er een oude slaapzak overheen en stofzuig die elke dag. Mij deert het niet zo, ik vindt t wel gezellig, wakker worden met 2 kattekopjes zo naast je.
Of het helemaal gezond is? Vast niet, maar ik rook minstens 25 sigaretten op een dag dus laten we gezond even buiten beschouwing laten.

En ze doen ook alles samen. Ze gingen per 2 weg omdat ze nou eenmaal mega afhankelijk zijn van elkaar. En dat is zeker niet overdreven.
Ze eten samen, spelen samen en slapen samen. Soms lijkt het of er 1 kat ligt, maar de kleine ligt zo in de holte die de grote open laat dat het beeld vertekend. Zo dicht op elkaar liggen ze. Blijft een mooi gezicht.

Dierenvriend

Veel mensen zeggen ook, waarom heb jij nu pas katten genomen? Jij bent een enorme dierenvriend en dieren komen ook altijd gelijk op je af. Dat laatste klopt zeker, katten, honden, konijnen, noem maar op, blijkbaar vinden ze me leuk.
Of ze me nu kennen of niet, als ik wandel en er zijn mensen met honden, komt de hond gelijk op me af. Doet ie anders nooit bij vreemden hoor ik vaak.
En ja, dieren zijn ook leuk. Ik ben opgegroeid met dieren, we hadden altijd wel een hond of katten of wat dan ook voor harig iets.

Kortom, blij ze te hebben.

En als deze net zo oud worden als de gemiddelde dieren die we altijd hadden, dan heb ik voor de komende 19 jaar 2 harige, luidruchtige, eigenwijze vriendjes er bij.

Kortom, ik kan ook wel wat positiefs benoemen he!