Terug naar de oertijd

 

De afgelopen weken ben ik, in overleg met-en onder begeleiding van een voedingsspecialist, bezig met het aanpassen van mijn eetpatroon.

Dat komt zo: uit steeds meer wetenschappelijk onderzoek blijkt dat we als moderne mens niet heel erg geschikt zijn om om te gaan met de overdaad een voedsel die we op elk moment van de dag kunnen nuttigen.

Daar waar onze voorgangers de afgelopen 10.000 jaar behoorlijk hun best moesten doen om aan voedsel te komen, hebben wij het de afgelopen 60 jaar steeds makkelijker en makkelijker gekregen, en is ons eetpatroon in niks meer te vergelijken met wat het ooit geweest is.

En ook niet het eetpatroon waar ons lijf voor gemaakt is, vaak weet ons lichaam niet meer wat het aan moet met wat er binnen komt, en hebben we een stijging van welvaartsziekten zoals obesitas, diabetes type 2, hart en vaat aandoeningen en de lijst wordt langer en langer.

Wetenschappers zijn al tijden bezig met onderzoeken en testen waaruit steeds maar weer blijkt dat we minder vaak moeten eten, en ook veel minder koolhydraten en bewerkt voedsel moeten eten.

Maar ja, probeer dat maar eens uit te leggen aan een land waar Unilever en soortgenoten rijk geworden is door te bepalen wat wij eten, wanneer we eten en hoe we het eten.

Denk je echt dat je zelf kiest? Of zal het je verbazen dat dingen als lobbygroepen en reclame meer invloed hebben dan dezelfde wetenschap?

Veel mensen herkauwen dat ontbijt het belangrijkste eetmoment van de dag is, deze slogan is ooit door Kellogs Cornflakes de wereld in geholpen en schijnt nu waarheid te zijn. De wetenschap zegt dat je het maar beter kan overslaan.

Er zijn “gezonde tussendoortjes”, onze sportevenementen worden gesponsord door fastfoodketens en frisdrankfabrikanten, en de energydrankjes zijn niet aan te slepen.

Geen van bovenstaande dingen is ooit aangetoond als essentieel voor je lichaam. Maar je kan er wel heel erg rijk van worden, want de zgn snelle koolhydraten maken (oftewel suikers in vele vormen), dat kost geen kont.

Terug naar wat ik dan aan t doen ben. Ik ben een beetje aan het experimenteren met mijn eetpatroon aan te passen aan mijn lichaam, en ook mijn lichaam te leren om weer te gaan werken zoals het ooit bedoeld was.

Minder vaak eten, eigenlijk gewoon 1x per dag, en die ene maaltijd bestaat grotendeels uit groenten en zo min mogelijk bewerkte proteïnes (ei of vlees en soms tofu bij uitzondering).

Ik moet zeggen dat het goed bevalt, het was even wennen, maar nu is het vrij normaal en kan ik ook weer toeleven naar een kook en eetmoment.

Mooie bijzaak is ook dat ik met 1 maaltijd per dag die maaltijd ook de beste ingrediënten kan geven die ik kan vinden, het budget voor 3x eten is er nu voor 1x. Ik eet eigenlijk alleen nog maar biologisch en dat bevalt goed, zeker qua smaak.

Daarnaast heb ik net een periode van 80 uur gevast, ik zal de uitleg kort houden: wetenschappelijk is bewezen dat je dan je lichaam een soort reset geeft en leert om beter lichaamsvet aan te spreken.

Ik kan hiervoor de youtube filmpjes van Dr Sten Ekberg van harte aanbevelen, een voormalig olympische tienkamper uit Zweden die nu holistisch arts is in de USA (ik moest jarenlang niks van holistische artsen hebben, maar na mijn burn-out begin ik ook wel in te zien dat lichaam en geest 1 geheel zijn en het beter is om naar de mens als geheel te kijken dan alleen maar naar 1 probleem of ziekte van diezelfde mens).

Mijn 80 uur ging prima, af en toe wat trek, maar water en mineralen doen dan genoeg. Ik leerde mijn lichaam goed kennen, en nu het over is merk ik ook echt dat het soepeler loopt vanbinnen.

En ik heb geen “snackhonger” meer, of “cravings” zoals de amerikanen zeggen. Ik kan prima van snoep en andere dingen afblijven gewoon omdat ik weet dat ik het niet nodig heb.

Betekent het dan dat ik nu een ongezellige lul wordt?

Natuurlijk niet, ik hou nog steeds van bourgondisch eten, en op feestjes en etentjes en familiedingen doe ik nog gewoon mee. Misschien een beetje minder, maar das niet heel erg.

En als ik hard en veel f iets dan gaat er op de fiets soms ook de meest vreselijk bewerkte rommel in die er is. Alleen dan verbrand ik het wel direct, dat is eten naar inspanning.

En de reden dat ik het doe? Ik heb me de laatste tijd gewoon ingelezen in veel medisch wetenschappelijke rapporten en daar komt steeds hetzelfde patroon uit naar voren. Verander je eetwijze en wordt gezonder.

En zo dom klinkt het allemaal ook niet, eigenlijk juist heel logisch.

Daarnaast: ik heb al een vrij zeldzame ziekte, en er zijn al redelijk wat dingen verbouwd aan me. Als ik met wat simpele aanpassingen dingen kan voorkomen, dan zou ik wel heel dom zijn dat niet te doen.

Ik ben zeker geen heilige, maar een goede 90% van de tijd gezond en bewust bezig zijn met dit principe, dat klinkt als te doen.

Vooral omdat ik het verschil nu al mer,k, en we zijn pas 3 weken bezig. En ik heb daarin al genoeg beginnersfouten gemaakt.

Maar ook genoeg geleerd om te fine tunen.

En wat ook wel helpt: Ik ben weer heel enthousiast met voedsel bezig op een manier die ik nog nooit gehad heb!