Schrijven als uitlaatklep

Het blijft een beetje vallen en opstaan. Maar dat is voor mij net zo als voor iedere willekeurige andere. Soms heb je geluk, soms heb je pech. Soms zit het mee, soms valt het tegen. De ene keer gaan dingen zoals je een beetje "verwacht" dat ze gaan, de andere keer gaat het (soms zonder wat voor reden dan ook) totaal anders en denk je.....waar heb ik dit nou weer aan verdiend? Omgaan met tegenslagen blijft gewoon een moeilijk ding. En ik heb behoorlijk wat tegenslagen gehad de afgelopen 30 jaar. Ze hebben me gemaakt wie ik ben, de goede kanten van mij, maar ook de slechte kanten. De grootste fysieke tegenslagen heb ik altijd wel goed kunnen incasseren. Dat waren hele duidelijke dingen en daar kon ik mezelf prima mee uit de voeten maken. En het heeft me ook geleerd mijn lichaam met al zijn tekortkomingen te accepteren. Een niet helemaal goed werkend maag-darm systeem, een stoma, poliepen en tumoren, en natuurlijk mijn doofheid. Ze staan een beetje bekend als "onzicht

Toen de legendarische Canadese formule 1 coureur Gilles Villeneuve zijn eerste ronden voor Ferrari reed, schoot hij bij de allereerste vrije training letterlijk uit iedere bocht van het circuit. De eerste ronden waren één groot drama leek het. Steeds stond hij achterstevoren of naast de baan. De teambazen van Ferrari wisten niet waar ze het moesten zoeken, wat hadden ze in hemelsnaam in huis gehaald? Na die eerste ronden kwam Villeneuve rustig de pits binnen. Woedend vroeg de hoogste baas wat hij aan het doen was. Villeneuve antwoordde rustig "Voor ik op de limiet van de wagen kan rijden, moet ik eerst weten waar die limiet ligt.Ik weet nu waar die ligt en ga mijn monteurs wat aanpassingen geven en dan ga ik op de limiet rijden." De teambazen waren verbaasd van dit brutale antwoord. Maar nog verbaasder dat de Canadees vervolgens ronde na ronde supersnelle tijden liet zien en een sublieme voertuigbeheersing. Natuurlijk staat Villeneuve ook bekend om zijn alles of niets st