Schrijven als uitlaatklep

Ik kwam wat teksten van mn oude weblog tegen op mn laptop, en aangezien recycelen hip is, recycle ik er wat van, sommigen zijn al jaaaaaren oud, zoals deze over dierenvoer. Wij mensen zijn maar rare dieren. Dat is een feit dat uit veel dingen blijkt, maar vooral uit hoe wij denken te weten wat het beste is voor andere dieren. Ik wil hier niet de discussie aanslingeren of het domesticeren en houden van dieren nu wel of niet goed is.  Vooral ook omdat ik sinds kort zelf 2 dwergkonijntjes heb. Ik wil het meer hebben over hetgeen wat wij denken dat goed voor die beesten is.  Vandaag liep ik door de supermarkt en viel het me op wat we onze huisdieren eigenlijk proberen te voeden. Voor konijnen valt het wel mee,maar laten we eens naar katten kijken. Blikvoer met de smaken rund, lam en tonijn? Dit aangevuld met groenten en rijst? Kan iemand mij eens de eerste kat aanwijzen die thuis is gekomen met een koe tussen de kaken?  Of een lammetje?  En wat te denken van tonijn! Die beest

Over een tijdje krijg ik uitsluitsel van de woningbouw over mijn huurhuis (flat, of zoals ze zelf zeggen “appartement”). De meest voor de hand liggende optie is sloop. Op zich niet geheel onbegrijpelijk, ik woon namelijk in een klein flatje op een hele aantrekkelijke rustige lokatie aan het water op 5 minuten fietsen van de binnenstad. Ikzelf ben daar erg blij mee, Leffier niet, want mijn flat kost mij 215 euro per maand en de nieuwbouw hierachter staat op minimaal 2 ton per woning. Als ik dr uit moet dan heb je huurdersbescherming en voorang etc. plus een oprotpremie en ze kunnen je niet gelijk in een huis van 500 per maand drukken want de huur moet in de buurt liggen van je oude huur. Maar dan beginnen toch stiekum de vragen te komen; Wat doe ik als ik hier weg moet? Huren of kopen? Huren is een veilige optie, alleen als ik in een huis kom waar na verloop van tijd de huur omhoog mag (huurprijsbescherming is ook niet voor eeuwig) zit je voor een beetje huurhuis in de Stad al sne

Vandaag heb ik eindelijk weer eens een lange autorit gemaakt. Veels te lang geleden dat dat gebeurt is. Nou ben ik niet het type dat gaat autorijden om het autorijden, punt een het is gewoon te duur en punt twee doelloos rondjes maken doe ik wel in mijn hoofd (en zelfs dan is het niet altijd leuk). Maar goed, vandaag een retourtje Bergambacht (vertrekpunt: Groningen) goed voor een kleine 480 kilometer totaal. Vanmorgen tegen 11 uur met de net geupdate TomTom op het voorraam geplakt de tocht begonnen. Was een mooie tijd want het was niet druk op de weg, dus lekker opschieten. Ik had eerst met mezelf afgesproken om rond de 110 te blijven hangen, economisch rendabeleren qua tijd maakt het niet veel uit. Maar de snelwegen werden bevolkt door vrachtwagens en mensen die 95 rijden veel te leuk vinden. Tel daar bij op dat Dayzie (zo heet mijn auto, jawel mijn auto heeft een naam én een persoonlijkheid, dat laatste is niet altijd even fijn) zich heel goed voelde en de 130 heel gemakkelijk