Schrijven als uitlaatklep

Zal het lukken ? Wellicht dat het als een verassing voor sommigen gaat komen, maar ik zit er steeds vaker over na te denken om facebook-loos verder te gaan. Ja echt, ik weet het, ik ben een grootverbruiker en post de raarste dingen en vreemdste plaatjes en muziekjes. En ja ik vind dat allemaal erg leuk ook......maar toch bekruipt mij de laatste tijd een soort dubbele bodem, en het is een hele hypocriete, maar hij is dr wel. Want......ook al lijkt het dat alles heel dicht bij elkaar zit met facebook, het maakt het wel een stukje oppervlakkiger. Een like, een fotootje, een regeltje tekst, het wordt   soms heel erg gewaardeerd en het delen van dingen is ook wel leuk......maar ik mis toch een beetje "the good old days". Ik had het er vandaag nog over met iemand die ik beschouw als mijn beste en liefste vriendin, en zij dacht er min of meer hetzelfde over. Want dat doen wij nou eenmaal over bijna alles (uitzonderingen daargelaten), ze zei ook dat ze Facebook wel le

In mijn huis staat veel apparatuur die ik dagelijks, dan wel wekelijks gebruik. Alle apparaten snap ik, op één na. En dat is een machine waar de meeste mannen denk ik wel moeite mee hebben, wellicht veel vrouwen ook. De wasmachine. Veel apparaten hebben een hele simpele bediening, aan en uit, that's it. Begrijpt iedereen. Maar bij de wasmachine wordt het toch iets moeilijker, of merk ik gewoon hoe dom ik zelf ben. U mag kiezen. Ik heb een 6tal jaren geleden een nieuwe wasmachine gekocht, echt op de mannenmanier. Ik liep de mediamarkt in, zocht de wasmachines op, eentje had een grote sticker "als beste getest door de consumentenbond". Ik liep naar de verkoper toe en zei: die wil ik. Klaar. Makkelijk, niet nadenken en kopen. Maar nu heb ik dus zo'n ding met 10 programma's en per programma weer onderverdelingen. In plaats van de was doen lijkt het of ik een ruimtesonde aan het programmeren ben voor zijn baan rond de aarde. Bonte was, fijne was, extra v

Sinds ik mijn stoma heb ben ik een stuk bewuster om aan het gaan met hetgeen ik in mijn mond steek. Ik ben er,met vallen en opstaan, achter gekomen dat mijn lichaam gewoon beter reageert op een voedingspatroon dat gebaseerd is op meer onbewerkte producten. In de volksmond beter bekend als groente en fruit. Aangezien er busladingen boeken, websites en documentaires over voedsel zijn, en ik graag mag lezen en koken en geïnteresseerd in voedsel ben lees en kijk ik dat dan dus ook, foodnerd zeg maar. Nou is er 1 ding waar ik mij de laatste jaren mateloos aan irriteer en dat is de volgende trendy term en verschijning: Superfood. Alleen de term alleen geeft me al jeuk. Superfood lijkt overgewaaid als zoveel hippe voedseldingen al obesitas en diabetes type 2 uit de Verenigde Staten. Waarom noem ik die andere 2 er bij? Omdat ze verband houden met het Superfood idee. Niet dat ze er door veroorzaakt worden, maar in de USA zijn ze heel goed in marketing en aangezien obesitas en diabe

Woorden , betekenissen, denken aan jou verloren door woorden diezelfde woorden maar ik hou echt van jou waar staan wij nu? staan we nog samen? de tijd die we hadden de tijd die we wilden en toch glipt door je vingers als water van tranen gelaten om fouten gemaakt door mezelf je was zo dichtbij en ook zo ver weg en ik wou dat ik veel vaker bij je was van je houden van je leren van jou worden tot mijn laatste dag en ergens daartussen ging het toch mis de spanning de onmogelijke situatie waar we in zaten wie zal het zeggen maakt stress je anders dan je bent? ben je altijd wie je denkt dat je bent kan je gevoel voor een ander je zo verblinden dat je naast iets heel moois in jezelf ook iets heel naars wakker maakt dat zo graag bij je wil zijn en daardoor jou niet ziet als jou maar een deel van mij en niet stilstaat dat respect betekend dat je accepteert dat jij anders bent dan ik niet beter niet slechter anders

Toch vreemd hoe een opmerking die niet veel te maken heeft met je jeugd, je ineens een hele vroeger herinnering geeft. Wist niet eens dat ik zo ver terug kon denken, blijkbaar wel maar dan niet op commando. Ik dacht ik schrijf m snel op, voor ik m kwijt ben. Natuurlijk is het waarschijnlijk de herinnering van toen die mijn hersenen feilloos hebben aangepast daar waar ze verbeterpuntjes zagen, maarja zo werkt het menselijk brein nou eenmaal. Dus deze herinnering is waarschijnlijk geromantiseerd tot het uiterste en ik weet niet eens of hij wel helemaal klopt. Ouders zijn vrij het aan te passen, want er missen veel details en dingen, maar dat zal dan wel weer komen omdat een kind dat niet belangrijk vindt. Komt ie Ik moet ergens tussen de 4 en 5 jaar oud zijn. Ik ga naar de kleuterklas van de Zuiderveldschool (toch, zo heette die school?) en in mijn ogen van kleuter is dat heel ver weg van huis. Geen flauw idee hoe ik heen en terug ging trouwens (bij mama op de fiets?). T

In Utrecht gaan ze bezig met een gekozen burgemeester, Delzijl heeft zoiets al gehad en hier in Groningen is er ook enige ophef ontstaan rond onze fijne burgemeester, de gemeente Veendam heeft hun burgemeester weggestuurd nadat deze man het voor de zoveelste keer in zn kop kreeg dat hij buiten de raad om komt werken.....t is wat met de burgemeesters de laatste tijd. Rijst bij mij de vraag: Wat doet een burgemeester eigenlijk? En waarom hebben we er 1 nodig? Want om eerlijk te zijn...... wat is naast het ceremonieel gebeuren (a.k.a. het rondsjouwen met een ambtsketting) nou zo bijzonder aan die functie? Wat houdt de functie in? Even googelen leert dit: De burgemeester is in Nederland niet het hoofd van de gemeente. Hoofd van de gemeente is de gemeenteraad. Als voorzitter van het college en de raad heeft de burgemeester mede tot taak om de kwaliteit van het bestuur in de gemeente te bewaken en de interne afstemming binnen de gemeente te bevorderen. De burgemeester

En vannacht in mn droom neem ik je mee naar n stil strand. Heel ouderwets in een koets met 2 paarden er voor. Op het strand aangekomen vinden we een kampvuur een een grote zachte deken met 15 kussens Een zwart deken met paarse satijnen kussens We liggen en kijken naar de sterren Gewoon liggen Niks anders Dicht tegen elkaar aan We doen een poging de sterrenbeelden te herkennen Geen beste maar de grote en kleine beer lukt Poolster ook Rest zijn gewoon sterren Heel mooi Maar hoe ze heten...ach soms is t al mooi om te kijken Het is warm en het vuur knispert Ik zie de reflectie van de vlammen in je ogen En terwijl we zo tegen elkaar aanliggen en omhoog kijken Ruisen van de branding Knisperen van t vuur Sterrenhemel en warmte Vallen we in slaap Diep vredig en tegen elkaar aan De wereld aan onze voeten Wie zijn wij om daar niet blij mee te zijn? Je mag altijd dromen En het liefst droom ik van jou

Okay. Ik heb je van buiten naar binnen weten te krijgen. Dat was al redelijk wat werk, maar ik vermoed dat de grootste klus nu gaat beginnen. Bezweet leg ik je op bed neer, kostte even wat inspanning om je daar te krijgen, maar dan heb je ook wat. Maar nu? Waar zal ik bij je beginnen? Ik voel mijn zelfvertrouwen wat minder worden, maar laat het me niet tegenhouden. Ik besluit rustig aan je onderkant te beginnen. Maar helaas, natuurlijk ben ik weer te wild. Je valt bijna van het bed af. Opnieuw dan maar. Ik begin langzaam maar met een vast tempo en goed uitgedacht plan weer opnieuw aan de onderkant. Zo te zien gaat het allemaal goed en werk je ook goed mee. Maar dan....... Hoe krijg ik hem er in? Ik kijk eens goed en bedenk me dat ik er waarschijnlijk gewoon niet goed in ben. Ik mis inzicht, techniek en geduld. Met een zucht pak ik je op, doe de kast open en prop je het onderste vak. een beetje extra kracht zetten, en snel de deur dic

Ik vraag me vaak dingen af. De gekste en domste dingen, en dat vindt ik ook een heerlijke eigenschap. Gecombineerd met mijn tekenfilm fantasie is het niet altijd een zegen, maar het geeft wel leuke gedachten kronkels. En dat is ook wat waard. Zo viel het mij zonet in de supermarkt op dat er 4 verschillende soorten uitingen op de verpakking van een artikel zijn. 3 verschillende manieren om je product er zo uit te laten zien dat ik denk: Ja, die wil ik! Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen enkele marketingkennis heb, noch een opleiding daarvoor gedaan heb, dus waarschijnlijk zit ik helemaal fout en slaat het nergens op wat ik denk. Maar ja, mijn weblog dus vette pech ik schrijf het toch op. Je hebt de sterke merken die alleen maar hun merknaam of logo er op zetten, de coca cola's enzo. Niks geen beeld van wat het product is maar geld pompen in enorme reclame campagnes en daarmee dat logo in onder ons schedeldak krijgen. Werkt vast, want ze verkopen goed. Nadeel is dan

Ik hoor het steeds meer de laatste tijd, en ik snap het niet. Is het iets uit andere delen van het land wat ik als simpele nuchtere Noorderling niet snap? Is het iets wat uit een reclamespotje van een energieleverancier is overgenomen? Is het iets wat iedereen met elkaar afgesproken heeft, alleen ik heb de meeting gemist? Ik heb het over de term "Ik zeg" die ik dus steeds vaker te pas en te onpas bij opmerkingen hoor. Ik zeg: goed bezig, ik zeg: doen (hallo NEM), ik zeg dit en ik zeg dat...... wat is het met die opmerking? Wil men met deze uitdrukking nog eens extra benadrukken dat degene die het zegt echt degene is die het zegt ofzo? Alsof ik dat niet door heb, natuurlijk zeg je dat......ik hoor je het zeggen immers. Ik bedoel ik weet dat horen niet mijn sterkste kant is (links is doof en rechts is met een hoortoestel nog wel te doen) maar ik kan redelijk wat liplezen en ik hoor aan een stem ook wel wie wat zegt. Is het om je zin extra kracht te geven? Zo

"Doutzen Kroes is mooier dan mij" zei ze. Ik reageerde met "wie is Doutzen Kroes?". De reactie was dat ze uiterst verbaasd was dat ik niet weet die was. Bovenstaande is een kort stukje uit een gesprek, ik zal de rest niet neerpennen, maar wel waar het om draaide. Voor mij dan. Zoals sommigen wel weten kijk ik weinig tv, ik volg het nieuws wel en kijk es een goede muziekdocu en that's it, veel meer fatsoenlijks maken ze toch niet tegenwoordig. Ik had dus echt totaal geen idee wie deze Doutzen Kroes was en wat haar werk was en waarom ik haar moest kennen. Ik zit totaal niet in de bekende mensen kennis. Dat is een wisselwerking, ik ken hun niet, zij mij niet, iedereen blij. Nou blijkt mevrouw Kroes een model te zijn. Model is zeg maar een wandelende etalagepop voor kleding die niemand wil kopen. Ik ken geen modellen bij naam, ik heb geGoogled en dan vindt je nogal wat foto's van modellen. Ze schijnen erg mooi te zijn volgens mensen. Ik wi

Laatst had ik het met wat mensen over welke muziek we vroeger luisterden. Gewoon wat mensen die langzaam op weg zijn naar het midden tussen de 30 en 40 jaar oud en op de een of andere manier zo nu en dan over 'toen" praatten. Je kent het wel. De een was van de Doe Maar, de ander van de opkomende rap, New Wave was erg in, uiteraard kwam de Wham! voorbij, zeg maar een beetje de jaren 1980. Wat ook opviel is dat ze allemaal zeiden "maar ik luister het nu eigenlijk nooit meer' en verder gingen met welke modernere muziek er in het cd rek, danwel de mp3 collectie zat. Bijna allemaal, ik niet. Ik moet zeggen dat muziek mij niet heel veel deed, luisterde een beetje radio maar was nergens fan van ofzo. Ik had mijn ding niet gevonden. Totdat ik van een vriendje een cassettebandje (jawel!) van Iron Maiden leende, 1986 gok ik zo. Het legendarische album "Live after Death". En BAM! de vonk sloeg over! Heavy metal had mij gevonden en ik haar. Het was lief

Soms krijg ik de vraag wel eens waarom ik bepaalde dingen doe. En dan met name de dingen die een beetje afwijken van het "normale". Het bedenken van iets kan leuk zijn, het uitvoeren kan nog veel leuker zijn. Maar daar houdt het voor de meesten op, het bedenken. "Ow het was een grapje", "het schoot zo mijn mond uit". Ja bij mij soms ook, en meestal klinkt het ook als een idioot plan.......alleen bij mij werkt dat als een rode lap op een stier. Onmogelijk? Alleen al het uitspreken van dat woord is een beperking die je jezelf net hebt opgelegd. Vooraf zeggen dat iets niet kan dát is onmogelijk, gewoon doen en zien. En als je op je plaat gaat heet dat een leermoment. Ga ook niet steeds stil staan bij die filosofische vragen als "heeft het wel nut" of "wat schiet je er mee op", je bent dan aan de lopende band bezig jezelf te beperken. Ik weet niet of jij dat leuk vindt, maar ik heb tegen wil en dank een paar kleine be

Het is niet het leukste onderwerp om over te praten, en zeker niet iets voor bij het avondeten. Maar wel een nuttig iets om even in je achterhoofd te houden, om het zo maar te beginnen. Waar ik naar toe wil gaan is iets wat mij is overkomen, en waar ik niet de enige in ben. Niet de eerste en zeker niet de laatste. Het begon bij mij een aantal jaren geleden, de precieze datum weet ik niet, maar laten we voor het gemak eens zeggen een jaartje of 9 geleden. Ik merkte dat ik steeds meer last kreeg van mijn ontlasting en van mijn darmen. Jawel ik heb het over poepen, het wordt niet heel smakelijk dus kan je daar niet tegen, ben je gewaarschuwd. Mijn ontlasting werd steeds onregelmatiger, pijnlijker en er zat ook bloed en weefsel bij. Niet iedere keer en soms was het erger en soms niet. Het ging ook wel eens een hele tijd goed, en dan waren er weer wat mindere perioden. Op zich was het nog wel uit te houden vond ik zelf. Zal wel wat verkeerds gegeten hebben ofzo. Het erg