Schrijven als uitlaatklep

En ondertussen rij ik ongeveer 2 maanden in een Fiat (Nuovo) Panda uit 2005. Wat is hier zo compleet mis gegaan? Petrolhead in vermomming Laat ik beginnen dat ik stiekem best wel een petrolhead ben. Ik hou wel van auto's, alleen.......ik hou van auto's waar niet zo heel veel mensen van houden. Ik ben compleet fan van de Renault 4, een 2CV vind ik ook geweldig, de Lada Niva is ook een droomwagen van mij (ook al is het een dikke Sovjet tank met nul luxe). Eigenlijk het hele skala Citroën van de jaren 1950-1965, en een Renault 5 of een Twingo 1 dat vind ik ook geweldig. En Volvo, niet de moderne, maar die oudere tot eind jaren 1990, wat ze bij Volvo daarna zijn gaan bouwen weet ik niet maar geen Volvo's in elk geval. Eigenlijk ben ook een mislukte petrolhead, im heb namelijk helemaal niet zoveel met technisch hoogstaande snelle auto's. Dat vind ik helemaal niet zo bijzonder, die auto's zijn eigenlijk helemaal niet zo fantasievol naar mijn mening. Ik bedoel

Ik ben iemand die altijd moeite had met stil zitten. Ik moest gewoon bezig zijn anders voelde ik me nutteloos en wist ik niet waar ik het moest zoeken. Nou behoort dat tot het verleden voor mij hoor, ik ben onderhand eigenlijk best goed met het inschattem hoeveel energie ik heb en wanneer ik het kan gebruiken en vooral wanneer het verstandig is om een stapje terug te doen. Dat laatste is een hele welkome toevoeging want ik had nogal de neiging veel teveel te doen waardoor ik mezelf opbrandde. Ik wilde gewoon altijd presteren, wat voor mensen betekenen en als dat dan ten kostte van mezelf ging was dat maar zo. Mezelf voorop zetten Maar na een kleine 40 jaar heb ik het toch voor elkaar gekregen om mezelf voorop te zetten. Niet als in een egocentrische en narcistische manier dat ik vind dat alles om mij draait. Maar meer dat ik niet domweg ja op alles zeg en er altijd maar ben als er iemand nodig is. En natuurlijk doen er zich heel af en toe situaties voor waarin je jezelf