Schrijven als uitlaatklep

Jarenlang heb ik volgehouden een afkeer te hebben van de Ikea. Deed ik dat omdat het een te hippe winkel was, omdat het misschien wel hip was om er een afkeer van te hebben of waren er andere redenen die zelfs ik niet van mezelf weet? Het is we zo dat ik de spullen van de Ikea van een jaartje of 15 terug allemaal wel wat minder vond, qua design en kwaliteit. Maar eerlijk is eerlijk, ze hebben anno nu best wel een redelijke kwaliteit (het is niet meer alleen maar spaanplaat met schroefjes die standaard doldraaien) en ook de vormgeving is stukken verbeterd. Gisteren heb ik bij de Ikea een nieuw ladendressoir gekocht omdat de oude grenen dood gegaan was (deurtjes vlogen constant los, laatjes lieten los, etc.) en ik heb voor Ikea doen geen goedkoop ding gekocht, maar hij is wel praktisch en ik moet schoorvoetend zeggen ook best mooi en robuust. Nu ik het kreng in elkaar heb, moet ik mijn mening over Ikea ook maar eens bijstellen vind ik. Want ik heb eens in mijn huisje r

Van simpele woorden Tot delen van verdriet Of soms even vragen Hoe jij dat nou ziet Van een late goedemorgen Een app vol kopzorgen De zin van het leven Of niets te beleven Van delen tot alles Tot delen van niets Of gewoon een berichtje “ik zit op mn fiets” De dromen en wensen Van 2 vreemde mensen Gingen ver over grenzen ……en ach ook al rijmt het niet Het enige wat ik wil zeggen: Je bent hier nog steeds bij me Ook al ben je er niet Van het beste tot het slechtste Van het uiterste tot het heel dichtbij Je betekend meer dan de wereld voor mij En ik gaf je mn beste maar daarna veel van mn slechtste En verschoot wellicht de kans op het beste van mij En wie weet vergeef je het En hopelijk beleef je het Een kans om jou te zeggen wat het meende voor mij Nu stilletjes huilen, En boos zijn en druilen Verdrietig in een hoekje waar niemand me ziet Dit is niet de man die jij zo goed kent Ja wel een beetje, maar er is nog

Voor het eerst in jaren, voel ik me alleen. Waarom? Die vraag dreunt door mijn hoofd   en ik krijg het er niet uit. Waarom is iets wat het mooiste was wat er was, geëindigd in een mineur die zijn weerga niet kent. Niet alleen voor mij, ik denk voor beiden. Er was altijd een ooit, zelfs toen ik een tijd geleden, volgens mij een maand, vroeg van kom je nog een keer langs. Kreeg ik het antwoord ik kan je nu nog niet geven wat je wil. En de vlam van hoop werd weer een volledig vuur in mij. Lieverd, ik denk aan je zei je me ook. En een lieverd wilde ik zijn want dat zit in mij. Ik heb eigenlijk nooit geweten wie ik was, totdat jij me maakte wie ik ben, want met jou was ik iemand. En we vulden elkaar aan op alle plekken. De situatie, de afstand, de….alles….alles zat ons tegen en heeft uiteindelijk van 2 mensen die zielsveel van elkaar houden, 2 mensen die nog evenveel van elkaar houden maar die gevoelens iets anders in elkaar losmaakte gemaakt. En nooit hebben we echt gepr

Ik sprak laatst iemand die geen varkensvlees at. Niet omdat ze moslim was, niet omdat ze het niet lekker vond en niet omdat ze het vies vond. Nee, ze at geen varkensvlees want ze vond varkens leuke dieren en het was zielig dat ze doodgemaakt werden vond ze. Nou kan dat voor sommige mensen als een goed statement klinken, persoonlijk krijg ik jeuk op minder leuke plaatsen van dit soort uitspraken Toen ik dezelfde persoon namelijk vroeg of ze dan wel rundvlees of kippenvlees at was dat weer geen enkel probleem. Dat was niet zo zielig. Dus het maakt uit voor het doodmaken van een dier voor vlees of het dier wel of niet een leuk knuffelbaar dier is? Wat is dat voor fascistische kijk? Ik heb respect voor mensen die geen vlees eten omdat ze tegen het slachten van dieren zijn. Geen enkele moeite met vegetariërs en veganisten, die reden snap ik volledig. Ik deel de visie niet maar ik snap de reden. Maar kom op zeg, het ene beest mag dood want die is niet leuk en het andere ma