Een huishouden van…..Ikea





Jarenlang heb ik volgehouden een afkeer te hebben van de Ikea. Deed ik dat omdat het een te hippe winkel was, omdat het misschien wel hip was om er een afkeer van te hebben of waren er andere redenen die zelfs ik niet van mezelf weet?
Het is we zo dat ik de spullen van de Ikea van een jaartje of 15 terug allemaal wel wat minder vond, qua design en kwaliteit.
Maar eerlijk is eerlijk, ze hebben anno nu best wel een redelijke kwaliteit (het is niet meer alleen maar spaanplaat met schroefjes die standaard doldraaien) en ook de vormgeving is stukken verbeterd.

Gisteren heb ik bij de Ikea een nieuw ladendressoir gekocht omdat de oude grenen dood gegaan was (deurtjes vlogen constant los, laatjes lieten los, etc.) en ik heb voor Ikea doen geen goedkoop ding gekocht, maar hij is wel praktisch en ik moet schoorvoetend zeggen ook best mooi en robuust.
Nu ik het kreng in elkaar heb, moet ik mijn mening over Ikea ook maar eens bijstellen vind ik. Want ik heb eens in mijn huisje rondgekeken en het is gewoon niet meer te doen om te zeggen dat Ikea niks is. Mijn hele huis staat er vol mee. Het Begon ooit met die kleine vierkante tafeltjes van 5 euro die ze al een miljoen jaar verkopen, maar het is een beetje uit de hand gelopen vrees ik, zonder dat ik er erg in heb is het lijstje eindeloos: Bank, TV meubel, rolgordijnen, kast in de woonkamer, fauteuil, stelling op het balkon en die in de keuken, schoenenkasten in de gang, wasmand, kastje onder de wasbak in de slaapkamer, laptoptafel, lampen (letterlijk alle lampen in huis) en nu dus ook een dressoir. Het is klein Ikea aan het Van Starckenborgh hiero.
Nee, Ikea heeft zijn zaakjes best wel goed voor elkaar en de meubels zijn voor de prijs kwaliteit verhouding prima in orde. Je moet t niet vergelijken met dure meubelzaken, maar voor wat ze verkopen is t prima.

Maar er is wel 1 ding waar ik écht een hekel aan heb in de Ikea, en dat zijn de andere mensen die er lopen. Niet alle, maar wel veel. Mensen die slenteren met een kar op zo’n manier dat je er niet omheen kan, spontane praatclubjes midden op een gangpad, mensen die duidelijk niet een beladen kar kunnen omgaan en links en rechts enkels raken, gewoon heel veel mensen bij elkaar en daar heb ik een hekel aan want ik wil altijd snel door de toko heen, product bekijken, snel naar het magazijn, afrekenen en wegwezen.
En dat gaat daar niet altijd even soepel.

Ja, ik heb een hekel om op een druk moment in de winkel van Ikea te zijn, maar ik heb allang geen hekel meer aan de producten van de Ikea. Bij dezen mijn opvatting dus wat genuanceerd, ik kom er eerlijk voor uit (heb ik nu een midlife crisis?)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch begin van een rustdag, als je mij bent

Terug naar de oertijd

Meervoudig beperkt, een maatschappelijk verantwoorde term (blijkbaar) en hoe gemis aan juiste info je echt beperkt.