Schrijven als uitlaatklep

Afgelopen nacht alweer "redelijk" geslapen, en voor een ziekenhuisovernachting is dat meer dan goed. De pijn en krampen vielen mee, sterker nog ze waren haast weg. Het stoma pruttelde er op los dat het een lieve lust was (okay dat klinkt niet lekker als je dr bij bent maar is op het moment wél goed) en ik kon zelfs een beetje op mijn rechterzij liggen! Dat is vooral een verademing na 3 weken gedwongen op je rug liggen. Ook mijn ontlasting in de stomazak zag er voor t eerst goed uit (hey je leest t weblog van een stomadrager (of stomapiloot, das een mooier woord) dus ik ga het ongetwijfeld over poep hebben, ik mag dat nou eenmaal ;-) ) en was aan de dikke kant, wat betekend dat ik het vaste voedsel van gisteren dus verteerd heb en goed door de darmen gekomen is zonder al te veel krampen en pijn. Het was niet veel voedsel, slechts 1 croissantje en een wit en bruin broodje, maar alle begin is moeilijk. Ik merk ook dat mijn eetlust eigenlijk volledig weg is, vanmorgen met h

Soms weet je ook totaal niet wat je aan een dokter/arts/chirurg hebt, laat ik daar dit log eens mee beginnen. Zoals u wellicht eerder gelezen hebt ben ik weer opgenomen in het UMCG vanwege problemen rondom mijn net aangelegd stoma. Hij werkt niet goed en geeft veel kramp en pijn en dat is niet erg leuk. Gisteren kreeg ik naar aanleiding van een CT scan en bloeduitslagen te horen dat ik in elk geval nog het weekend hier zou liggen, wellicht langer,  om goed in de gaten te houden of mijn darmen werken of niet. Het gaat dan met namen om een stukje darm dat overgezet is van mijn verwijderde pouch naar het einde van mijn stoma. Dat stukje is zowel opgezet als vernauwd zag men op de scan en veroorzaakt dus de pijn en kramp. Vloeibaar voedsel tot men het idee krijgt dat het stukje mee gaat werken en dan langzaam opbouwen naar licht verteerbaar en later normaal eten. Werkt het niet, operatie en het stukje er uit halen. Goed, dat was gisteren. Vanmorgen kwam mijn chirurg doodleuk bi

Mijn ontslag uit het ziekenhuis was jammer genoeg van korte duur. Gistermorgen begon de dag met een verstopping in de stoma, die met Lactulose niet op te lossen was. Ik had bij het ontbijt al een raar gevoel en kon met moeite een half broodje wegwerken. Wel 2 bakken thee dr achter aan om de boel goed door te spoelen, en later dus lactulose. Het mocht niet baten, ik kreeg enorme kramp in mijn maagzone, heel veel luchtverplaatsing zonder via het stoma er uit te komen. En tsja het stoma stond onderhand al een halve dag stil. Ik ben toen op bed gaan liggen met een warme kruik op de buik om de pijn maar te minderen, maar het werd alleen maar erger. Uiteindelijk heb ik de huisarts gebeld en die heeft voor mij een spoedopname in het UMCG geregeld, hij wilde geen risico nemen. Om 14:00 uur was ik op een kamertje van de spoedeisende hulp. Gelukkig was er een arts die mij ook al een avond op afd. A3 met hevige buikpijn meegemaakt heeft dus ze wist mijn geschiedenis. Er werden weer röntg

Zo, eindelijk beginnen de puzzelstukjes op zijn plaats te vallen, het ziet er naar uit dat ik nu eindelijk aan mijn herstel kan werken. Gisteren mocht eindelijk mijn neus-maag drain er uit, de slang waar ik het meeste last van had. Er was echter 1 probleem, in het andere neusgat zat de voedingssonde voor de dunne darm en deze 2 slangen zaten erg dicht bij elkaar in de buurt. De zuster was erg voorzichtig met het uithalen van de slang, maar ze kon niet voorkomen dat de andere slang ook mee omhoog kwam. Dat was wel een erg raar gevoel, maar had wel een bijkomend voordeel.....ik was verlost van beide slangen en dat was eigenlijk iets waar ik wel heel blij mee was en ben. Er was nog wel enige angst, wat als ik nu wéér een terugval krijg, wat als de darmen toch besluiten niet op gang te komen? Maar aan de andere kant.....ik had geen slangen meer door mijn neus, en dat gaf me zo'n voldaan gevoel dat ik het weer helemaal zag zitten. De arts kwam me nog wel even melden dat ik nu m

De eerste week in het ziekenhuis zit er op, 7 volledige dagen op afdeling A3VA van het UMCG. Het jammerre is dat het niet de laatste week zal zijn. Na een voorspoedig herstel van de operatie en een gezonde dosis positieve energie, moet ik helaas concluderen dat het allemaal volledig anders gelopen is dan de bedoeling was. Er zijn de nodige compicaties opgetreden en die hebben me best verzwakt in meerdere opzichten, hier een korte beschrijving van het gebeuren. Na 4 dagen na de operatie had ik erg veel last van pijn en krampen in de maag en darmen. Ook zwol mijn buik enorm op en dat maakte het allemaal nog pijnlijker. Ik wer 's nachts met spoed overgebracht naar de fotoafdeling om de hele buik in kaart te brengen. Daar bleek dat de darmen en maag volledig verstopt waren en gewoon niet of nauwelijks werkten. Er is toen wederom weer een maag-neus drain en een catheter ingebracht om de boel van de druk te ontdoen, dat was een hele pijnlijke nacht kan ik je vertellen. Onderha