Morgen de grote dag
Morgen is het dan zo ver! Mijn eerste werkdag van 8 uur zonder het 5e wiel aan de auto of het derde wiel aan de fiets te zijn (uitgaande van een 4 wielige auto en een 2 wielige fiets uiteraard). Vanaf morgen ben ik dus weer onderdeel van de beroepsbevolking van Nederland en voel ik me niet een uitkeringstrekker. Ik ben namelijk niet ziek meer, ik kan prima werken en ik wil ook werken. Dan ben je heel blij dat je werkgever dat ook inziet en dat we afstappen van die "revalidatielijstjes". Ik heb zo'n hekel aan die statistisch opgestelde best bedoelde plannen, maar ze zijn gewoon onpersoonlijk en slaan eigenlijk op niemand dan de gemiddelde patient, tsja en die bestaat nou eenmaal niet. Dus geen " na zoveel weken mag je zoveel werken" en " na zoveel weken mag je zoveel tillen" . Geen ARBO en geen arts die met de beste bedoelingen om de drie kwartier zegt dat je het rustig aan moet doen. Gewoon volg je gevoel en doe wat je lichaam je zegt. Mijn