Schrijven als uitlaatklep

Afgelopen donderdag had ik een afspraak in het UMCG met de chirurg die mij geopereerd heeft 9 jaar geleden. Het ging over de ongemakken die ik ondervind in mijn lichaam, niet elke dag hoor, maar zeker vaak genoeg om me te belemmeren in  mijn doen en laten als het opspeelt. En het is niet de eerste keer dat ik dit aangeef, maar alle andere keren had ik niet het gevoel dat er geluisterd werd. Of dat ik bij de juiste afdeling terecht kwam. Het kwam bij MDL terecht en die steken een scope in het probleemgebied, zien niks ernstigs in de vorm van tumoren of poliepen, alleen wat ontstekingen en that's it. Probleem kan niet daar vandaan komen, we zien niets dus er is niks, einde verhaal uw klachten zijn niet zichtbaar dus zullen ze wel niet bestaan. Niks erger dan niet gehoord worden En dat is een mokerslag, ik neem al niet snel contact op, ik voel me nogal snel een zeur namelijk. Ik weet ook wel dat er van alles in mijn lijf veranderd is en dat er een ziekte in zit en er her en de

Vanmiddag heb ik een gesprek in het UMCG. Een gesprek met een chirurg, niet zo maar een chirurg. Een van de twee chirurgen die mijn eerste en tweede operaties gedaan hebben. De eerste was de verwijdering van de dikke darm en endeldarm en een pouch aanleggen (soort interne opvangzak voor ontlasting gemaakt van je dunne darm) en het aanleggen van mijn tijdelijk ileostoma. De tweede was de verwijdering van de pouch en het permanent maken van mijn ileostoma. De pouch wilde niet meewerken, verkleefde en gaf ontstekingen en eerlijk is eerlijk, dat stoma beviel me vanaf dag 1 al prima. Ik heb ook persoonlijk nooit ingezien wat een pouch voor verrijking zou zijn ten opzichte van een stoma, mij leek het alleen maar een ding wat het veel lastiger maakte. Maar dat is puur persoonlijk. Tien jaar verder, tien jaar wijzer Toen ik 10 jaar geleden (om en nabij), te horen kreeg dat ik poliepen in mijn dikke darm had, daar begon de diagnose mee, had ik geen flauw idee wat een poliep was. Ik ha

Sinds maandag heb ik een probleem met mijn rechteroor. Hij doet namelijk pijn. Nou is dat niet heel erg zou je denken, ik heb er immers twee dus waar de ene laakt heb je nog altijd een reserve. Maar jammer genoeg voor mij zijn mijn oren niet heel goed, aan beiden zit een hoortoestel en met die hoortoestellen functioneer ik prima en red ik mij net zoals iedere ander. Haal er echter eentje uit, totaal ander verhaal. In zo'n geval word ik even weer met de neus op de feiten gedrukt, ik ben behoorlijk doof (dat is het Duitse woord voor tof). Ik  merkte op mijn werk dat met 1 apparaat in eigenlijk niet te doen was, ik krijg te veel niet mee en het vreet energie. Dus de volgende dag een afspraak bij de dokter gemaakt om eens te kijken waarom het pijn deed en ik mijn apparaat niet in kon. Nu eens een ontsteking aan de bovenkant Daar kwam heel snel uit dat het een gehoorontsteking was. Iets wat vaker voor komt bij mensen met een hoortoestel werd me gezegd. Ik geloof hem hoor, ik

Het was voor mij best druk de laatste dagen, niets bijzonders verder, maar toch, om de een of andere reden merk ik dat ik wel een dagje rust kan gebruiken. Vorige week had ik nachtdiensten en, het gebeurt zelden, maar deze keer kon ik maar niet goed uit het nachtritme komen. Dat hakte er best in, merk ik achteraf. Deze week had ik maar 3 late diensten, maar ook die kwamen wel aan aangezien het ritme nog niet was waar het moet zijn. Nog steeds niets echt bijzonders, soms gebeurt dat gewoon. Maar ik had mezelf voorgenomen: Vrijdag ga ik in standje rust! Ik heb sinds kort een nieuwe koffiezetter type veel te luxe (zo'n volautomaat waar je koffiebonen en water bovenin doet en allemaal knopjes en instellingen op hebt en onder komt er dan koffie uit!) en daar ben ik erg blij mee. Ik had daar veel te dure Italiaanse koffiebonen voor besteld, en dat leek mij een geweldig begin van de dag! Ik kon ze vrijdagmorgen ophalen bij het afhaalpunt, daarna door naar de Appie voor een luxe o