Schrijven als uitlaatklep

Okay. Ik heb je van buiten naar binnen weten te krijgen. Dat was al redelijk wat werk, maar ik vermoed dat de grootste klus nu gaat beginnen. Bezweet leg ik je op bed neer, kostte even wat inspanning om je daar te krijgen, maar dan heb je ook wat. Maar nu? Waar zal ik bij je beginnen? Ik voel mijn zelfvertrouwen wat minder worden, maar laat het me niet tegenhouden. Ik besluit rustig aan je onderkant te beginnen. Maar helaas, natuurlijk ben ik weer te wild. Je valt bijna van het bed af. Opnieuw dan maar. Ik begin langzaam maar met een vast tempo en goed uitgedacht plan weer opnieuw aan de onderkant. Zo te zien gaat het allemaal goed en werk je ook goed mee. Maar dan....... Hoe krijg ik hem er in? Ik kijk eens goed en bedenk me dat ik er waarschijnlijk gewoon niet goed in ben. Ik mis inzicht, techniek en geduld. Met een zucht pak ik je op, doe de kast open en prop je het onderste vak. een beetje extra kracht zetten, en snel de deur dic

Ik vraag me vaak dingen af. De gekste en domste dingen, en dat vindt ik ook een heerlijke eigenschap. Gecombineerd met mijn tekenfilm fantasie is het niet altijd een zegen, maar het geeft wel leuke gedachten kronkels. En dat is ook wat waard. Zo viel het mij zonet in de supermarkt op dat er 4 verschillende soorten uitingen op de verpakking van een artikel zijn. 3 verschillende manieren om je product er zo uit te laten zien dat ik denk: Ja, die wil ik! Ik moet eerlijk zeggen dat ik geen enkele marketingkennis heb, noch een opleiding daarvoor gedaan heb, dus waarschijnlijk zit ik helemaal fout en slaat het nergens op wat ik denk. Maar ja, mijn weblog dus vette pech ik schrijf het toch op. Je hebt de sterke merken die alleen maar hun merknaam of logo er op zetten, de coca cola's enzo. Niks geen beeld van wat het product is maar geld pompen in enorme reclame campagnes en daarmee dat logo in onder ons schedeldak krijgen. Werkt vast, want ze verkopen goed. Nadeel is dan