Schrijven als uitlaatklep

Ik sprak laatst iemand die geen varkensvlees at. Niet omdat ze moslim was, niet omdat ze het niet lekker vond en niet omdat ze het vies vond. Nee, ze at geen varkensvlees want ze vond varkens leuke dieren en het was zielig dat ze doodgemaakt werden vond ze. Nou kan dat voor sommige mensen als een goed statement klinken, persoonlijk krijg ik jeuk op minder leuke plaatsen van dit soort uitspraken Toen ik dezelfde persoon namelijk vroeg of ze dan wel rundvlees of kippenvlees at was dat weer geen enkel probleem. Dat was niet zo zielig. Dus het maakt uit voor het doodmaken van een dier voor vlees of het dier wel of niet een leuk knuffelbaar dier is? Wat is dat voor fascistische kijk? Ik heb respect voor mensen die geen vlees eten omdat ze tegen het slachten van dieren zijn. Geen enkele moeite met vegetariërs en veganisten, die reden snap ik volledig. Ik deel de visie niet maar ik snap de reden. Maar kom op zeg, het ene beest mag dood want die is niet leuk en het andere ma

Het bijna ondenkbare is gebeurd. Van een volbloed carnivoor die bijna dagelijks achter het gasstel bezig was met best wel grote maaltijden waarvan vlees en volle sauzen (liefst met gebakken aardappels enzo) het hoofddeel was, ben ik nu een voornamelijk veganistische smoothies etende….ja wat ben ik eigenlijk? Het begon een tijdje geleden dat ik een afspraak gemaakt had met afdeling voedingswetenschappen omdat ik wat last van en met het stoma had. Of liever gezegd de darm daarachter (ik heb er nog een dus inderdaad darm en geen darmen). Na een kritische kijk op mijn voedingsinname werd er besloten dat ik 10 dagen aan een soort van test mee ging werken waarbij de blender mijn grootste vriend was waar ik smoothies mee ging maken van voornamelijk groenten en noten en een klein beetje fruit. De smoothies waren volwaardige maaltijden, de ingrediënten goed gebalanceerd en het vloeibare gaf mijn darm een beetje rust maar toch nog wat te doen. Na 10 dagen afzien, want afzien is het