Facebook junkie gaat cold turkey

Zal het lukken?

Wellicht dat het als een verassing voor sommigen gaat komen, maar ik zit er steeds vaker over na te denken om facebook-loos verder te gaan. Ja echt, ik weet het, ik ben een grootverbruiker en post de raarste dingen en vreemdste plaatjes en muziekjes. En ja ik vind dat allemaal erg leuk ook......maar toch bekruipt mij de laatste tijd een soort dubbele bodem, en het is een hele hypocriete, maar hij is dr wel.

Want......ook al lijkt het dat alles heel dicht bij elkaar zit met facebook, het maakt het wel een stukje oppervlakkiger.

Een like, een fotootje, een regeltje tekst, het wordt  soms heel erg gewaardeerd en het delen van dingen is ook wel leuk......maar ik mis toch een beetje "the good old days".

Ik had het er vandaag nog over met iemand die ik beschouw als mijn beste en liefste vriendin, en zij dacht er min of meer hetzelfde over. Want dat doen wij nou eenmaal over bijna alles (uitzonderingen daargelaten), ze zei ook dat ze Facebook wel leuk vond, maar ze voelde ook de oppervlakkigheid er van.

Vroeger, toen belde je, en kwam je langs, of stuurde je een kaartje. Ik weet het, er staan veel mensen van de andere kant van t land (en verder) op mn facebook en het contact via facebook gaat ook goed en alles...... maar het maakt het toch ook wel leuk om gewoon es te bellen om "echt" met elkaar te praten.

Okay wel leven in het jaar 2014 straks en ook communicatie gaat over naar the next level, en zeker, facebook hoort daar ook een beetje bij.

Ik heb heel veel contact met stomamensen via facebook en sorry mensen, ik waardeer jullie steun en leuke berichtjes net zoals jullie de mijne waarderen. Toch heb ik het idee dat facebook de laatste tijd mij vervreemd van iedereen.

Het gaat zo makkelijk, een like hier en daar en een zinnetje zus en zo. Berichtje links en rechts.

Ga ik dan helemaal niet communicatief zijn?

Nou.....eigenlijk juist wel, maar ik wil het gewoon een beetje persoonlijker maken.

We hebben ook skype en de wattsapp tegenwoordig, en good old email om met elkaar in contact te staan. En ik heb zelfs een deurbel, en als je wilt is er ook wel een real-time contact af te spreken, zonder dat heel facebook mee kijkt.

Ga ik het redden, faceblookloos vanaf 2 januari 2014? Ik heb echt geen flauw idee. Zal ik me verstoten van de informatie van de mensen om me heen voelen als ik geen facebook meer heb? Of zal ik juist meer mn best doen om met mensen in contact te komen?

Want dat ik facebook achter me laat betekend niet dat ik jou achter me laat, dus wil je ook na mn poging tot geen facebook contact met me? Geef me een privé bericht en dan kunnen we telefoonnummers, emailadressen, skypenaamdingen uitwisselen en zelfs adressen. En misschien maakt een appje, belletje of emailtje het wel veel leuker contact dan dat het via facebook was.

Terugdenkende..... eigenlijk heb ik facebook pas echt in gebruik sinds ongeveer 2012. In het begin niet veel, toen een hele periode megaveel met enorme groeps-chats's en alles dr bij. Laatste tijd veel onzin posts. En eerlijk is eerlijk ik voyeur ook op de dagen dat ik niks post.

Gaat het lukken of niet? Vooral tijdens de nachtdiensten enzo? Een hele hele grote uitdaging. Wellicht dat dit blog weer eens heel veel nieuw leven krijgt, dus volg dit blog als je mij wilt volgen ;-)

En het is niks persoonlijks lieve mensen, wie weet ben ik na een paar dagen al helemaal geflipt dat ik het niet heb ;-)