Dagje toeren
Vandaag heb ik eindelijk weer eens een lange autorit gemaakt. Veels te lang geleden dat dat gebeurt is.
Nou ben ik niet het type dat gaat autorijden om het autorijden, punt een het is gewoon te duur en punt twee doelloos rondjes maken doe ik wel in mijn hoofd (en zelfs dan is het niet altijd leuk).
Maar goed, vandaag een retourtje Bergambacht (vertrekpunt: Groningen) goed voor een kleine 480 kilometer totaal.
Vanmorgen tegen 11 uur met de net geupdate TomTom op het voorraam geplakt de tocht begonnen. Was een mooie tijd want het was niet druk op de weg, dus lekker opschieten. Ik had eerst met mezelf afgesproken om rond de 110 te blijven hangen, economisch rendabeleren qua tijd maakt het niet veel uit. Maar de snelwegen werden bevolkt door vrachtwagens en mensen die 95 rijden veel te leuk vinden. Tel daar bij op dat Dayzie (zo heet mijn auto, jawel mijn auto heeft een naam én een persoonlijkheid, dat laatste is niet altijd even fijn) zich heel goed voelde en de 130 heel gemakkelijk haalde.
Met behulp van de TomTom waren we de knooppunten rondom Utrecht ook zo door, en eenmaal in Zuid Holland op de provinciale wegen kon het dak mooi open en was het lekker cruizen en de toerist uithangen (naja beetje dan, want als oost groninger is een polder niks nieuws voor mij, alleen daar doen ze dr bloemerderij in in plaats van aardappels, zullen ze daar wel lekker vinden ofzo).
Na een gezellige meet en greet met hele aardige mensen van Stichting Stomaatje (www.stomaatje.nl (klikken hé, leuke informatieve site over stoma's en de mensen er omheen, maar pas nadat je dit stukje gelezen hebt hoor!) ) was het tijd om het Noorden weer op te zoeken.
Dak kon dicht blijven want de regen had zich reeds aangemeld.
De Tomtom stuurde mij ditmaal door Gouda heen, het centrum van Gouda wel te verstaan. Of laat ik het nog beter articuleren, het overvolle centrum van Gouda waar iedere automobilist vocht om een vierkante centimeter asfalt. Wat een horken daar zeg! En passant nog ruzie met de bestuurder van een transporter gehad, want die dacht dat als je een knipperlicht aan doet je automatisch naar rechts kan, ongeacht of daar nu wel of niet een twingo rijdt. Gelukkig zag de beste man (laten we daar dan maar van uit gaan) snel in dat ik geen milimeter toegaf en dat zijn auto toch echt duurder was dan de mijne.
Eenmaal op de snelweg bleken meerdere mensen zin te hebben in een autoritje, alleen lukte het rijden ze nog niet echt. Stilstaan op een snelweg.....je moet het die westerlingen toegeven, ze hebben aparte hobbies :-p
De terugweg ging ook prima, ben bijna niet van de linkerbaan afgeweest, want iedereen rijdt ineens economisch verantwoord, ja, totdat een 17 jaar oude twingo ze inhaalt, dan moet men ineens laten zien dat de BMW of Audi veel meer pk´s heeft dan mijn Twingo. Alsof ik dat niet wist ofzo, maar goed gemiddeld reed ik 124 en dat was me snel genoeg.
In Groningen aangekomen (dak was weer open want de zon was volop aanwezig) bleek ik ook nog eens een keurige 1:15 gedaan te hebben! En dat met de voor mijn autootje dr doen hoge snelheden (naar Leek kom ik zelden boven de 110 uit).
En het allerleukste van t hele gebeuren: Ik stap uit de auto en ben niet moe en heb geen last van rug, voeten of andere dingen waar ik mensen die veel rijden vaak over hoor.
Misschien heb ik toch t verkeerde beroep gekozen en moet ik werk zoeken waarbij ik meer op de weg zit, want ik heb me donders vermaakt.
Volgende week maar weer wat kilometers vreten?
Nou ben ik niet het type dat gaat autorijden om het autorijden, punt een het is gewoon te duur en punt twee doelloos rondjes maken doe ik wel in mijn hoofd (en zelfs dan is het niet altijd leuk).
Maar goed, vandaag een retourtje Bergambacht (vertrekpunt: Groningen) goed voor een kleine 480 kilometer totaal.
Vanmorgen tegen 11 uur met de net geupdate TomTom op het voorraam geplakt de tocht begonnen. Was een mooie tijd want het was niet druk op de weg, dus lekker opschieten. Ik had eerst met mezelf afgesproken om rond de 110 te blijven hangen, economisch rendabeleren qua tijd maakt het niet veel uit. Maar de snelwegen werden bevolkt door vrachtwagens en mensen die 95 rijden veel te leuk vinden. Tel daar bij op dat Dayzie (zo heet mijn auto, jawel mijn auto heeft een naam én een persoonlijkheid, dat laatste is niet altijd even fijn) zich heel goed voelde en de 130 heel gemakkelijk haalde.
Met behulp van de TomTom waren we de knooppunten rondom Utrecht ook zo door, en eenmaal in Zuid Holland op de provinciale wegen kon het dak mooi open en was het lekker cruizen en de toerist uithangen (naja beetje dan, want als oost groninger is een polder niks nieuws voor mij, alleen daar doen ze dr bloemerderij in in plaats van aardappels, zullen ze daar wel lekker vinden ofzo).
Na een gezellige meet en greet met hele aardige mensen van Stichting Stomaatje (www.stomaatje.nl (klikken hé, leuke informatieve site over stoma's en de mensen er omheen, maar pas nadat je dit stukje gelezen hebt hoor!) ) was het tijd om het Noorden weer op te zoeken.
Dak kon dicht blijven want de regen had zich reeds aangemeld.
De Tomtom stuurde mij ditmaal door Gouda heen, het centrum van Gouda wel te verstaan. Of laat ik het nog beter articuleren, het overvolle centrum van Gouda waar iedere automobilist vocht om een vierkante centimeter asfalt. Wat een horken daar zeg! En passant nog ruzie met de bestuurder van een transporter gehad, want die dacht dat als je een knipperlicht aan doet je automatisch naar rechts kan, ongeacht of daar nu wel of niet een twingo rijdt. Gelukkig zag de beste man (laten we daar dan maar van uit gaan) snel in dat ik geen milimeter toegaf en dat zijn auto toch echt duurder was dan de mijne.
Eenmaal op de snelweg bleken meerdere mensen zin te hebben in een autoritje, alleen lukte het rijden ze nog niet echt. Stilstaan op een snelweg.....je moet het die westerlingen toegeven, ze hebben aparte hobbies :-p
De terugweg ging ook prima, ben bijna niet van de linkerbaan afgeweest, want iedereen rijdt ineens economisch verantwoord, ja, totdat een 17 jaar oude twingo ze inhaalt, dan moet men ineens laten zien dat de BMW of Audi veel meer pk´s heeft dan mijn Twingo. Alsof ik dat niet wist ofzo, maar goed gemiddeld reed ik 124 en dat was me snel genoeg.
In Groningen aangekomen (dak was weer open want de zon was volop aanwezig) bleek ik ook nog eens een keurige 1:15 gedaan te hebben! En dat met de voor mijn autootje dr doen hoge snelheden (naar Leek kom ik zelden boven de 110 uit).
En het allerleukste van t hele gebeuren: Ik stap uit de auto en ben niet moe en heb geen last van rug, voeten of andere dingen waar ik mensen die veel rijden vaak over hoor.
Misschien heb ik toch t verkeerde beroep gekozen en moet ik werk zoeken waarbij ik meer op de weg zit, want ik heb me donders vermaakt.
Volgende week maar weer wat kilometers vreten?
Reacties
Een reactie posten