Te vriendelijk zijn
Mijn PMT coach vind me te vriendelijk. Het bestaat.
"Jij zoekt altijd het gesprek, wil niemand kwetsen, zoekt altijd de rust in conflictsituaties en als er dingen op conflicten aankomen dan geef jij in, pas je je aan om te zorgen dat alles weer uitvoerbaar en goed verloopt.
Dat is heel mooi, jou krijgen ze echt niet snel boos. Maar kijk eens wat een grenzen je van jezelf opgeeft! Waarom wordt jij niet eens boos, en dan op een ander en niet jezelf? Je hebt er soms alle recht op om dat te zijn. Zowel werk als privé. Je kunt niet altijd bruggen bouwen en iedereen het naar de zin maken. Je mag het jezelf ook wel eens naar de zin maken. Altijd maar inbinden werkt gewoon niet.
We gaan werken aan assertiever zijn, niet altijd die vriendelijke blik in je ogen als er over jouw grens heen gegaan wordt en dan maar inbinden.
Leer gewoon om ook eens te zeggen: Hey, hou ook rekening met mij! Doe ook eens een keer wat voor mij en ja als dat voor een ander betekend dat ze moeten geven, dan mag er ook wel een keer om jou gegeven worden en voor jou gegeven worden.
Jij geeft teveel, om iedereen, maar te weinig om jezelf"
Dus nu gaan we met nieuwe oefeningen werken aan het assertiever zijn. Ik weet mijn mentale grenzen nu een stuk beter. Maar ik vind nog steeds een ander belangrijker dan mezelf. En ja daar is werk te verrichten. Natuurlijk ben ik al een héél stuk verder dan waar ik was.
Ik leef meer voor mezelf, maar ik vindt het nog steeds moeilijk mijzelf voorop te zetten. Ik pas me supersnel aan aan anderen en vindt dat ook prima.
Maar ik mag best wel een keer aan een ander vragen, en misschien zelfs wel een keer eisen: Hey, zou je nu ook een keer toe willen geven aan mij. Je bent ver over mijn grens heen gegaan, zou je nu asjeblieft een stukje van jou open willen stellen voor mij en nu eens willen doen wat ik vraag?
Maarja, zo zit ik niet in elkaar.
Mijn PMT coach noemde mij ook een hele grote knuffelbeer. Ik schijn vriendelijkheid en zachtaardigheid uit te stralen.
Hij gaat proberen om me de volgende keer boos te krijgen, echt boos. Het gaat een hele intense en heftige oefening worden waar we ons beiden even goed op gaan voorbereiden. Ben heel benieuwd .
En toen ik het lokaal wilde uitlopen gaf hij maar weer even heel subtiel aan hoe ik goedmoedig in elkaar zit.
"Ard, als je naar buiten loopt, zou je dan dit bekertje even voor me in de prullenbak willen gooien?"
Ik zei ja hoor, en nam het bekertje aan.\
"Waarom neem je dat bekertje nou aan Ard? Ik loop daar zelf toch ook heen, ik kan het zelf ook weggooien. Waarom zou jij dat voor me moeten doen? Je had ook kunnen zeggen: waarom doe je dat zelf niet?"
Tsja maar ik loop er toch langs, als jij daar blij van wordt dat ik dat bekertje weg gooi dan doe ik dat gewoon. Ik denk er niet bij na, jij vraagt en ik zie niet in waarom ik dat niet zou kunnen doen.
"Ja je denkt niet eens na, jouw eerste reactie is om het te doen voor een ander. Nee zeggen is jouw natuur niet he. Onbewust geef je gewoon. We gaan werken om je meer bewust te maken. En zeker om je een keer nee te leren zeggen. Je grenzen Ard, daar zijn mensen jaren lang overheen gegaan. Leven voor jezelf, een keer egoïstisch zijn. Iets wat jij totaal niet bent. Empathische goedzak die mensen heel goed aanvoelt, maar soms mag je ook wel even een beetje meer klootzak zijn. Je kan toch nooit het iedereen naar de zin maken"
Ik weet het niet, ik denk dat er vast wel mensen zijn die me al een klootzak vinden ;-)
"Jij zoekt altijd het gesprek, wil niemand kwetsen, zoekt altijd de rust in conflictsituaties en als er dingen op conflicten aankomen dan geef jij in, pas je je aan om te zorgen dat alles weer uitvoerbaar en goed verloopt.
Dat is heel mooi, jou krijgen ze echt niet snel boos. Maar kijk eens wat een grenzen je van jezelf opgeeft! Waarom wordt jij niet eens boos, en dan op een ander en niet jezelf? Je hebt er soms alle recht op om dat te zijn. Zowel werk als privé. Je kunt niet altijd bruggen bouwen en iedereen het naar de zin maken. Je mag het jezelf ook wel eens naar de zin maken. Altijd maar inbinden werkt gewoon niet.
We gaan werken aan assertiever zijn, niet altijd die vriendelijke blik in je ogen als er over jouw grens heen gegaan wordt en dan maar inbinden.
Leer gewoon om ook eens te zeggen: Hey, hou ook rekening met mij! Doe ook eens een keer wat voor mij en ja als dat voor een ander betekend dat ze moeten geven, dan mag er ook wel een keer om jou gegeven worden en voor jou gegeven worden.
Jij geeft teveel, om iedereen, maar te weinig om jezelf"
Dus nu gaan we met nieuwe oefeningen werken aan het assertiever zijn. Ik weet mijn mentale grenzen nu een stuk beter. Maar ik vind nog steeds een ander belangrijker dan mezelf. En ja daar is werk te verrichten. Natuurlijk ben ik al een héél stuk verder dan waar ik was.
Ik leef meer voor mezelf, maar ik vindt het nog steeds moeilijk mijzelf voorop te zetten. Ik pas me supersnel aan aan anderen en vindt dat ook prima.
Maar ik mag best wel een keer aan een ander vragen, en misschien zelfs wel een keer eisen: Hey, zou je nu ook een keer toe willen geven aan mij. Je bent ver over mijn grens heen gegaan, zou je nu asjeblieft een stukje van jou open willen stellen voor mij en nu eens willen doen wat ik vraag?
Maarja, zo zit ik niet in elkaar.
Mijn PMT coach noemde mij ook een hele grote knuffelbeer. Ik schijn vriendelijkheid en zachtaardigheid uit te stralen.
Hij gaat proberen om me de volgende keer boos te krijgen, echt boos. Het gaat een hele intense en heftige oefening worden waar we ons beiden even goed op gaan voorbereiden. Ben heel benieuwd .
Bekertje
En toen ik het lokaal wilde uitlopen gaf hij maar weer even heel subtiel aan hoe ik goedmoedig in elkaar zit.
"Ard, als je naar buiten loopt, zou je dan dit bekertje even voor me in de prullenbak willen gooien?"
Ik zei ja hoor, en nam het bekertje aan.\
"Waarom neem je dat bekertje nou aan Ard? Ik loop daar zelf toch ook heen, ik kan het zelf ook weggooien. Waarom zou jij dat voor me moeten doen? Je had ook kunnen zeggen: waarom doe je dat zelf niet?"
Tsja maar ik loop er toch langs, als jij daar blij van wordt dat ik dat bekertje weg gooi dan doe ik dat gewoon. Ik denk er niet bij na, jij vraagt en ik zie niet in waarom ik dat niet zou kunnen doen.
"Ja je denkt niet eens na, jouw eerste reactie is om het te doen voor een ander. Nee zeggen is jouw natuur niet he. Onbewust geef je gewoon. We gaan werken om je meer bewust te maken. En zeker om je een keer nee te leren zeggen. Je grenzen Ard, daar zijn mensen jaren lang overheen gegaan. Leven voor jezelf, een keer egoïstisch zijn. Iets wat jij totaal niet bent. Empathische goedzak die mensen heel goed aanvoelt, maar soms mag je ook wel even een beetje meer klootzak zijn. Je kan toch nooit het iedereen naar de zin maken"
Ik weet het niet, ik denk dat er vast wel mensen zijn die me al een klootzak vinden ;-)
Reacties
Een reactie posten