Het doel is niet zo belangrijk
Vandaag weer een gesprek gehad met een therapeut. De vertrouwensband is ondertussen enorm goed na een aantal maanden, en onze gesprekken neigen de laatste tijd meer naar filosoferen dan echte therapie. Al ontkende hij dat gelijk hoor, hij noemde het inzicht in jezelf krijgen en jezelf uitdagen na te denken over hoe je het leven ziet.
Maar we bewandelen ook heel erg een filosofisch pad af en toe en eerlijk is eerlijk, daar genieten we beiden ook wel van want je werkt met verschillende inzichten. Hoe kijk ik er tegenaan, wat zijn zijn ziens wijzes en de dingen die hij uit de psychologie weet. Wat kan ik leren en wat kan ik zien als een van mijn waarden.
We kwamen uiteraard weer langs mijn waardes als "De vrijheid om te zijn wie je bent, of dat te ontdekken zonder dat anderen je vertellen wie je bent", en dingen als "dat je het oneens bent is niet erg, dan valt er te leren" en wat ik ook erg belangrijk vindt "Neem je eigen gelijk nooit als keiharde waarde, sta open en laat jezelf los af en toe".
En uiteraard de vele valkuilen die er in zitten, dat je ook gemakkelijk weggeblazen wordt als een ander bewust of onbewust over de grenzen gaat.
"Luisteren mensen wel als je dat probeert aan te geven?"
Weet je, het is soms moeilijk, en dat frustreert best en dan nog probeer ik altijd het dialoog op te zoeken. Maar soms zegt iemand, dat heb je al 50x verteld, ik luister niet eens meer, je moet het zo zien.
"Dat is lastig hé, dat iemand niet luistert naar wat je zegt, maar gelijk zijn eigen er op projecteert. Dan ben je het dialoog kwijt want dan komt de boodschap nooit over. De andere partij staat er simpelweg niet voor open"
Ja dit is heel lastig, want je bent niet kwaad, je bent niet boos op iemand, maar je wil gewoon dat er geluisterd wordt naar jouw kant van het verhaal en dat iemand daar net zo open voor staat als de openheid die verwacht wordt. Ik vertel iets met reden tig keer, maar wellicht ligt het gewoon aan mij en vertel ik het gewoon verkeerd. Ben ik niet goed in verwoorden.
"Dat lijkt me heel vreemd, ik heb zelden iemand meegemaakt die zichzelf zo goed kan verwoorden als jij. Is het wel eens bij je opgekomen dat iemand anders gewoon niet open kán staan voor het verhaal van de andere kant zien? Dat hij er niet klaar voor is om zich open te stellen? Waarom zou het aan jou liggen? Jij zoekt altijd ruimte, dialoog en past je aan aan de situatie. Soms teveel maar het is geen verkeerde eigenschap. Soms kan het gewoon iemand zijn wereldbeeld voor dat moment breken. Het is geen onwil, het is geen kwade gedachte, maar het is gewoon het ego. Zelfbescherming, datgene wat jij amper hebt. Iemand komt te dicht bij daar waar je het niet gewend bent en je vlucht weg. Ook iets wat jij niet doet he, jij vlucht niet weg uit een gesprek of een situatie"
Nee maar ik vlucht dan wel weer weg voor mezelf en mijn gedachten zo nu en dan. Dus ergens ga ik ook tegen mijn eigen waarden in.
Jij kan heel slecht met die frustraties om gaan want je kanaliseert alles puur op jezelf. Je kan simpelweg niet boos zijn op een ander. Als jij boos bent dan is er wel heel iets naars gebeurd.
Dus dan wordt je maar boos op jezelf. Je hebt alles geprobeerd, maar soms willen mensen niet praten. Komt wel, geef het tijd.
En geef jezelf ook tijd, en geniet ook wat meer van jou zijn. Je bent er slim genoeg voor, soms doe je zelfs mij versteld staan met je wijze filosofische uitspraken. Je doet er soms lacherig over, maar het zijn echt hele wijze uitspraken die veel over je zeggen.
Zie dan ook hoeveel rust je uitstraalt nu, vergelijk dat eens met 3 maanden geleden. Jij hebt je innerlijke rust gevonden. Nu moet je hem nog vast zien te houden.
Tsja ik heb er enorm veel over nagedacht. En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik een doel niet zo belangrijk vindt. Ik weet, het klinkt alsof je niks van jezelf verwacht ofzo, en ik hoor overal dat iedereen mensen met een doel altijd een stuk leuker vinden........maar ik heb geen doel meer.
Nee dat lieg ik, mijn doel is om hier uit te komen, het doel is om een leuk leven te hebben.
Maar tastbare doelen? Een wereldreis? Een groot huis of juist een Tiny House? Een grote amerikaanse auto? Weet je, ja dat zijn dingen die ik ook wel leuk vind, naja dat grote huis niet hoor.
Maar maakt dat mij als mens nou écht anders als ik het heb? Ik ben ik. Ik zal ik blijven als ik de wereld rondreis, als ik een tiny house heb of een grote amerikaan.
Het voegt voor mijn gevoel aan mij als mens niet zo veel toe.
Ja het is leuk, maar een doel? En een drive? Wat is er mis mee om je eigen drive te zijn? Er zijn mensen die daarvan moeten kotsen vast. Maar ik ben alleen, ik heb mezelf das mn belangrijkste bezit. Dan kan dat toch net zo goed mijn drive zijn?
Ik hou van vrijheid om iedere dag gewoon te zien wat ik doe, soms plan ik, soms niet.
En wellicht heb ik onbewust best wel veel doelen hoor, en wellicht moet ik die maar eens opzoeken in mezelf.
Maar zoals ik het zie, het doel is niet zo belangrijk. De weg er naar toe wel. En op die weg er naar toe kun je nog eens prima naar je doel kijken en wellicht besluiten dat het punt waar je nu bent ook wel prima is. Dan is dat toch prima?
Het is toch mooi als we in vrede met onszelf kunnen leven, met dat wat we hebben en dat wat we doen? Dat er niet meer nodig is en dat het best goed is om te zijn waar je bent. Dan kun je meer kijken naar waar je kan leren en minder naar wat je wil nastreven. Begin gewoon ergens daar waar jij denkt dat het leuk is, leer, groei en ervaar. Misschien wordt je daar wel veel gelukkiger van dan je blindstaren op een doel en een drive.
"En jij vindt dat je soms onzin uitkraamt? Het zijn wijze woorden, en ik weet dat jij ze volledig meent en dat het je frustreert dat je het zo nog niet kan doen. Maar geloof me, je bent er bijna hoor. En ondanks dat je zegt dat er ook aan de mindfulness kant nadelen zitten, deze kan zo die boekjes in hoor. Wellicht gebruik ik hem zelf wel eens, want dat is ongeveer de definitie van het leven in het nu. Maar dat zie jij vast totaal anders, en tegelijk sta je er nog voor open ook. Je bent erg complex in je denken, maar het is mooi om te horen hoe goed jij weet wat jij belangrijk vind en dat dat juist weer heel simpel is."
Tsja, ik weet het wellicht best wel hé
Maar we bewandelen ook heel erg een filosofisch pad af en toe en eerlijk is eerlijk, daar genieten we beiden ook wel van want je werkt met verschillende inzichten. Hoe kijk ik er tegenaan, wat zijn zijn ziens wijzes en de dingen die hij uit de psychologie weet. Wat kan ik leren en wat kan ik zien als een van mijn waarden.
We kwamen uiteraard weer langs mijn waardes als "De vrijheid om te zijn wie je bent, of dat te ontdekken zonder dat anderen je vertellen wie je bent", en dingen als "dat je het oneens bent is niet erg, dan valt er te leren" en wat ik ook erg belangrijk vindt "Neem je eigen gelijk nooit als keiharde waarde, sta open en laat jezelf los af en toe".
En uiteraard de vele valkuilen die er in zitten, dat je ook gemakkelijk weggeblazen wordt als een ander bewust of onbewust over de grenzen gaat.
"Luisteren mensen wel als je dat probeert aan te geven?"
Weet je, het is soms moeilijk, en dat frustreert best en dan nog probeer ik altijd het dialoog op te zoeken. Maar soms zegt iemand, dat heb je al 50x verteld, ik luister niet eens meer, je moet het zo zien.
"Dat is lastig hé, dat iemand niet luistert naar wat je zegt, maar gelijk zijn eigen er op projecteert. Dan ben je het dialoog kwijt want dan komt de boodschap nooit over. De andere partij staat er simpelweg niet voor open"
Ja dit is heel lastig, want je bent niet kwaad, je bent niet boos op iemand, maar je wil gewoon dat er geluisterd wordt naar jouw kant van het verhaal en dat iemand daar net zo open voor staat als de openheid die verwacht wordt. Ik vertel iets met reden tig keer, maar wellicht ligt het gewoon aan mij en vertel ik het gewoon verkeerd. Ben ik niet goed in verwoorden.
"Dat lijkt me heel vreemd, ik heb zelden iemand meegemaakt die zichzelf zo goed kan verwoorden als jij. Is het wel eens bij je opgekomen dat iemand anders gewoon niet open kán staan voor het verhaal van de andere kant zien? Dat hij er niet klaar voor is om zich open te stellen? Waarom zou het aan jou liggen? Jij zoekt altijd ruimte, dialoog en past je aan aan de situatie. Soms teveel maar het is geen verkeerde eigenschap. Soms kan het gewoon iemand zijn wereldbeeld voor dat moment breken. Het is geen onwil, het is geen kwade gedachte, maar het is gewoon het ego. Zelfbescherming, datgene wat jij amper hebt. Iemand komt te dicht bij daar waar je het niet gewend bent en je vlucht weg. Ook iets wat jij niet doet he, jij vlucht niet weg uit een gesprek of een situatie"
Nee maar ik vlucht dan wel weer weg voor mezelf en mijn gedachten zo nu en dan. Dus ergens ga ik ook tegen mijn eigen waarden in.
Frustraties
Ja en dat kan voor zo'n enorm emotioneel gevoelsmens als jij enorm frustrerend zijn hé. Je legt de lat voor jezelf te hoog dan, dan is het de kunst om in kleine stapjes die gedachten, gevoelens en emoties te erkennen en een plek te geven.Jij kan heel slecht met die frustraties om gaan want je kanaliseert alles puur op jezelf. Je kan simpelweg niet boos zijn op een ander. Als jij boos bent dan is er wel heel iets naars gebeurd.
Dus dan wordt je maar boos op jezelf. Je hebt alles geprobeerd, maar soms willen mensen niet praten. Komt wel, geef het tijd.
En geef jezelf ook tijd, en geniet ook wat meer van jou zijn. Je bent er slim genoeg voor, soms doe je zelfs mij versteld staan met je wijze filosofische uitspraken. Je doet er soms lacherig over, maar het zijn echt hele wijze uitspraken die veel over je zeggen.
Zie dan ook hoeveel rust je uitstraalt nu, vergelijk dat eens met 3 maanden geleden. Jij hebt je innerlijke rust gevonden. Nu moet je hem nog vast zien te houden.
Doelen
"Wat is jouw doel? Wat is jouw drive? Heb je er eens over nagedacht?"Tsja ik heb er enorm veel over nagedacht. En ik ben tot de conclusie gekomen dat ik een doel niet zo belangrijk vindt. Ik weet, het klinkt alsof je niks van jezelf verwacht ofzo, en ik hoor overal dat iedereen mensen met een doel altijd een stuk leuker vinden........maar ik heb geen doel meer.
Nee dat lieg ik, mijn doel is om hier uit te komen, het doel is om een leuk leven te hebben.
Maar tastbare doelen? Een wereldreis? Een groot huis of juist een Tiny House? Een grote amerikaanse auto? Weet je, ja dat zijn dingen die ik ook wel leuk vind, naja dat grote huis niet hoor.
Maar maakt dat mij als mens nou écht anders als ik het heb? Ik ben ik. Ik zal ik blijven als ik de wereld rondreis, als ik een tiny house heb of een grote amerikaan.
Het voegt voor mijn gevoel aan mij als mens niet zo veel toe.
Ja het is leuk, maar een doel? En een drive? Wat is er mis mee om je eigen drive te zijn? Er zijn mensen die daarvan moeten kotsen vast. Maar ik ben alleen, ik heb mezelf das mn belangrijkste bezit. Dan kan dat toch net zo goed mijn drive zijn?
Ik hou van vrijheid om iedere dag gewoon te zien wat ik doe, soms plan ik, soms niet.
En wellicht heb ik onbewust best wel veel doelen hoor, en wellicht moet ik die maar eens opzoeken in mezelf.
Maar zoals ik het zie, het doel is niet zo belangrijk. De weg er naar toe wel. En op die weg er naar toe kun je nog eens prima naar je doel kijken en wellicht besluiten dat het punt waar je nu bent ook wel prima is. Dan is dat toch prima?
Het is toch mooi als we in vrede met onszelf kunnen leven, met dat wat we hebben en dat wat we doen? Dat er niet meer nodig is en dat het best goed is om te zijn waar je bent. Dan kun je meer kijken naar waar je kan leren en minder naar wat je wil nastreven. Begin gewoon ergens daar waar jij denkt dat het leuk is, leer, groei en ervaar. Misschien wordt je daar wel veel gelukkiger van dan je blindstaren op een doel en een drive.
"En jij vindt dat je soms onzin uitkraamt? Het zijn wijze woorden, en ik weet dat jij ze volledig meent en dat het je frustreert dat je het zo nog niet kan doen. Maar geloof me, je bent er bijna hoor. En ondanks dat je zegt dat er ook aan de mindfulness kant nadelen zitten, deze kan zo die boekjes in hoor. Wellicht gebruik ik hem zelf wel eens, want dat is ongeveer de definitie van het leven in het nu. Maar dat zie jij vast totaal anders, en tegelijk sta je er nog voor open ook. Je bent erg complex in je denken, maar het is mooi om te horen hoe goed jij weet wat jij belangrijk vind en dat dat juist weer heel simpel is."
Tsja, ik weet het wellicht best wel hé
Reacties
Een reactie posten