Dingen waarvan ik zeg:"Dat zal ik nooit doen".
We hebben ze allemaal wel. Dingen waarvan je zegt "dat zal ik nooit doen", om er op een gegeven moment achter te komen dat je het eigenlijk wel eens wilt proberen, of simpelweg doet.
Het kunnen hele kleine dingen zijn, of hele grote, het maakt even niks uit het principe blijft hetzelfde.
Vandaag heb ik een actie gedaan die in die categorie valt. Ik schaam me er eigenlijk niet eens meer voor ik heb me er overheen gezet. Ik heb.....jawel, broeken gekocht bij de Primark.
Maar gisteren zag ik dat mijn spijkerbroeken toch echt doorgesleten waren. Nou is dat tegenwoordig heel hip, maar niet iedereen wordt er even blij van als ze zien wat voor kleur boxershort ik draag. En nu het weer wat kouder wordt merk ik dat er bepaalde plekken zijn waar beter maar geen tocht kan komen.
Dus kleding. Tsja het liefst heb ik dan een winkel met veel keuze. Ik ging altijd naar de V&D (tweede stelling links, derde plank. Mijn maat, ik weet het nog steeds en ja zo liep ik er in en uit) maar die is niet meer.
En ik wil gewoon niet veel geld uitgeven aan kleding. Zo simpel is het. Dus wat is een goedkoop alternatief? Primark, brrrrrr, ik ben er 1 keer geweest voor kinderkleren en toen zei ik tegen mezelf: dit doe ik nooit weer!
Maar dat zijn uitspraken die een mens nooit moet doen, ik zeker niet. Ik besloot het nog eens een kans te geven want ze zijn goedkoop en het is geen vakantie en geen mooi weer. Kortom toch eens heen.
Verbazingwekkend genoeg was het heel rustig, binnen een kwartier had ik 3 broeken voor weinig geld en stond ik buiten. Dat is toch niet slecht vond ik zelf.
Okay ik heb geen blik op elke andere kleding gegeven want dat spul wat je om je bovenlichaam kan dragen boeit me echt nul. en of ik nou een spijkerbroek koop bij Primark, C en A of wat dan ook, spijkerbroek is spijkerbroek in mijn optiek. En ze zijn waarschijnlijk allemaal in elkaar gezet door onderbetaalde kindjes in Azië. Ja dat is naar, weet ik. Aan de andere kant, liever onderbetaald in de sweatshop dan in de kinderprostitutie of mensenhandel. Advocaat van de duivel wellicht maar het is ook een manier van kijken.
Ik zeg niet dat ik er vaker ga komen, immers ik heb voor de komende 6 jaar weer broeken. Maar dat ik er nooit ga komen, das ook weer niet waar.
Het fenomeen Binge Watching, of hoe je het ook schrijft. Heel veel delen van een serie achter elkaar kijken. Ik kijk zelden tot nooit televisie, ik heb altijd wel wat beters te doen vind ik.
Maar ik heb mijn mini vakantie, ik heb niks wat ik moet doen of gepland heb, en het is niet heel mooi weer (ja nu schijnt de zon, loop ik naar buiten gaat t vast regenen).
Ik had besloten om het ook eens te proberen. Mezelf uitdagen, een dag zitten. Nou heb ik een Netflix abo dus toegang tot series genoeg. Maar het nadeel met mij is altijd dat ik nooit iets vind waar ik helemaal in op ga. Dat wat sommigen hebben met series, dat mis ik.
Na 2 of 3 afleveringen gezien te hebben denk ik vaak: Okay nu is t wel klaar. En kijk ik de serie nooit meer.
Ik ga nu eens kijken of ik het kan. Zo maar eens naar de supermarkt en de traditionele dingen als chips en cola inslaan (geen popcorn, ik heb een hekel aan popcorn) en dan kiezen uit de hippe series als Game of Thrones (geef het nog een kans, ben ik de enige die het meer saai vind dan meeslepend?), The Walking Dead (booooooring) of Vikings (ben ik de enige die me stoort aan de niet accurate weergave van de geschiedenis?).
Je leest het al, ik heb er niet heel veel vertrouwen in. Tips zijn welkom.
Ik heb persoonlijk de "ik ga dat nooit (weer) doen" volledig losgelaten. Ik ga nu geen uitspraken doen waar ik later wellicht anders over denk. Of het nu Primark is, Binge kijken, golf, voetbal, naaien, breien of wat dan ook voor iets, persoon of plan is.
Nooit is een woord dat ik misschien beter maar uit mijn woordenschat kan laten. Zowel de positieve als negatieve nooit. Niemand weet wat een toekomst brengt, dus met het zeggen van nooit beperk ik die en alles wat er eventueel uit kan komen.
Som is de kans klein, soms voelt het nog niet als het juiste moment en soms zijn er honderden andere redenen. Maar bij voorbaat nooit zeggen, is een vorm van beperken. Ik beperk mezelf niet graag.
James Bond zei het ooit zo treffend in een van zijn films: Never say never again
Het kunnen hele kleine dingen zijn, of hele grote, het maakt even niks uit het principe blijft hetzelfde.
Vandaag heb ik een actie gedaan die in die categorie valt. Ik schaam me er eigenlijk niet eens meer voor ik heb me er overheen gezet. Ik heb.....jawel, broeken gekocht bij de Primark.
Ik heb niks met kleding kopen
Ik heb echt helemaal niks met kleding kopen. Ik draag ook al jaren dezelfde stijl kleding en ik zal dat ook nog jaren blijven doen. Ik voel me dr goed bij en dat is alles wat voor mij telt, mijn kleding is altijd een soort van 1997. En mijn kleding gaat lang mee, naja ik draag het lang. T shirts van concerten uit 2002 zijn eerder regel dan uitzondering.Maar gisteren zag ik dat mijn spijkerbroeken toch echt doorgesleten waren. Nou is dat tegenwoordig heel hip, maar niet iedereen wordt er even blij van als ze zien wat voor kleur boxershort ik draag. En nu het weer wat kouder wordt merk ik dat er bepaalde plekken zijn waar beter maar geen tocht kan komen.
Dus kleding. Tsja het liefst heb ik dan een winkel met veel keuze. Ik ging altijd naar de V&D (tweede stelling links, derde plank. Mijn maat, ik weet het nog steeds en ja zo liep ik er in en uit) maar die is niet meer.
En ik wil gewoon niet veel geld uitgeven aan kleding. Zo simpel is het. Dus wat is een goedkoop alternatief? Primark, brrrrrr, ik ben er 1 keer geweest voor kinderkleren en toen zei ik tegen mezelf: dit doe ik nooit weer!
Maar dat zijn uitspraken die een mens nooit moet doen, ik zeker niet. Ik besloot het nog eens een kans te geven want ze zijn goedkoop en het is geen vakantie en geen mooi weer. Kortom toch eens heen.
Verbazingwekkend genoeg was het heel rustig, binnen een kwartier had ik 3 broeken voor weinig geld en stond ik buiten. Dat is toch niet slecht vond ik zelf.
Okay ik heb geen blik op elke andere kleding gegeven want dat spul wat je om je bovenlichaam kan dragen boeit me echt nul. en of ik nou een spijkerbroek koop bij Primark, C en A of wat dan ook, spijkerbroek is spijkerbroek in mijn optiek. En ze zijn waarschijnlijk allemaal in elkaar gezet door onderbetaalde kindjes in Azië. Ja dat is naar, weet ik. Aan de andere kant, liever onderbetaald in de sweatshop dan in de kinderprostitutie of mensenhandel. Advocaat van de duivel wellicht maar het is ook een manier van kijken.
Ik zeg niet dat ik er vaker ga komen, immers ik heb voor de komende 6 jaar weer broeken. Maar dat ik er nooit ga komen, das ook weer niet waar.
En dan nog iets waarvan ik zei.......
En dan nog wat anders waarvan ik zei dat ik het nooit zal gaan doen.Het fenomeen Binge Watching, of hoe je het ook schrijft. Heel veel delen van een serie achter elkaar kijken. Ik kijk zelden tot nooit televisie, ik heb altijd wel wat beters te doen vind ik.
Maar ik heb mijn mini vakantie, ik heb niks wat ik moet doen of gepland heb, en het is niet heel mooi weer (ja nu schijnt de zon, loop ik naar buiten gaat t vast regenen).
Ik had besloten om het ook eens te proberen. Mezelf uitdagen, een dag zitten. Nou heb ik een Netflix abo dus toegang tot series genoeg. Maar het nadeel met mij is altijd dat ik nooit iets vind waar ik helemaal in op ga. Dat wat sommigen hebben met series, dat mis ik.
Na 2 of 3 afleveringen gezien te hebben denk ik vaak: Okay nu is t wel klaar. En kijk ik de serie nooit meer.
Ik ga nu eens kijken of ik het kan. Zo maar eens naar de supermarkt en de traditionele dingen als chips en cola inslaan (geen popcorn, ik heb een hekel aan popcorn) en dan kiezen uit de hippe series als Game of Thrones (geef het nog een kans, ben ik de enige die het meer saai vind dan meeslepend?), The Walking Dead (booooooring) of Vikings (ben ik de enige die me stoort aan de niet accurate weergave van de geschiedenis?).
Je leest het al, ik heb er niet heel veel vertrouwen in. Tips zijn welkom.
Maar het moraal
Maar het moraal is gewoon: Zeg nooit nooit. Dan beperk je jezelf al gelijk. Waarom gelijk van een nee uit gaan en niet eens dingen een kans geven, of een tweede of derde kans?Ik heb persoonlijk de "ik ga dat nooit (weer) doen" volledig losgelaten. Ik ga nu geen uitspraken doen waar ik later wellicht anders over denk. Of het nu Primark is, Binge kijken, golf, voetbal, naaien, breien of wat dan ook voor iets, persoon of plan is.
Nooit is een woord dat ik misschien beter maar uit mijn woordenschat kan laten. Zowel de positieve als negatieve nooit. Niemand weet wat een toekomst brengt, dus met het zeggen van nooit beperk ik die en alles wat er eventueel uit kan komen.
Som is de kans klein, soms voelt het nog niet als het juiste moment en soms zijn er honderden andere redenen. Maar bij voorbaat nooit zeggen, is een vorm van beperken. Ik beperk mezelf niet graag.
James Bond zei het ooit zo treffend in een van zijn films: Never say never again
Reacties
Een reactie posten