De uitdaging
Eigenlijk loopt alles wel weer een beetje. Nee het is verre van perfect, maar perfect is ook niet wat ik wil.
Er is veel meer rust, in mijn hoofd en in mijn dagelijkse dingen. Ik ken mijn grenzen en ik hou me er grotendeels aan. Soms een keer er over heen gewoon om even "uit de comfort zone" te stappen. Niet meer zoals ik altijd deed er alleen maar overheen en dan crashen.
Binnenkort begin ik weer met diensten van 8 uur, op onregelmatige basis, want dat is nou eenmaal het werk dat ik doe. En ik ben goed in het werk dat ik doe, wellicht wat arrogant om te zeggen, maar het is wel zo.
Maar er zijn natuurlijk ook de dingen waar ik nog wat moeite mee heb. En dat is de uitdaging die ik nu aan ga.
Ik zelf merk gewoon dat ik daar moeite mee heb, of had, we komen er nu achter.
De komende 4 dagen ben ik vrij. Echt vrij. Dat is wellicht niet veel, maar ik moet ergens beginnen vind ik. Ik noem het ook serieus mini vakantie.
Ik neem namelijk nooit vrij voor het "vrij zijn". Ik moet iets te doen hebben, er moet iets zijn. Dat is er nu dus niet. Ik heb geen plannen, geen doel, helemaal niks aan verplichtingen.
En ik vind dat doodeng ergens. Hoe kom ik die dagen nuttig door? Wat moet ik allemaal doen om mezelf te vermaken? 4 hele dagen vol met niks?
Ik heb dit jaar ook nooit zoveel vrije dagen achter elkaar gehad. Ja ik heb in de ZW gezeten en een paar weken niet gewerkt, maar dat was alles behalve vrij. Dat was een diep dal waar ik doorheen moest en ben gegaan.
Maar nu zijn het 4 dagen zonder afspraken, werk, therapie, gewoon helemaal niks. Voor het eerst sinds zeker een dik half jaar.
Betekent ook niet dat ik de hele dag "niks" ga doen. Plannen heb ik altijd wel immers.
Een van die plannen was het verven van de douche. Maar dat is al weer klaar. Heb ik in 2 dagen gedaan en dat is uitzonderlijk voor mij want normaal knal ik dat er in 1 dag doorheen.
Nu niet, en dat voelde heel onnatuurlijk. Iets doen dat ik in 1 dag kan doen als ik maar hard genoeg werk, en bewust dat niet doen. Het was ook wel goed want ik heb er een stuk meer rust aan over gehouden.
En wat wil ik nog meer doen? Nou het hele huis eens even goed schoonmaken en alles wat er staat eens goed bekijken en wegdoen wat me in de weg staat. Het is geen leuk iets,maar het levert wel een leuk iets op.
Een dagje worst maken zie ik mezelf ook wel doen, het worst seizoen begint officieel in november (de slachtmaand), maar ik gok er op dat het me nu ook wel lukt.
Dat zijn al weer 2 van de 4 gevuld.
Ik heb nog een fantastisch stuk vlees liggen wat deze week echt op moet. Echt het beste van het beste. Maar het is te groot voor mij alleen, dus ik moet nog iemand vinden die dat ook leuk en lekker lijkt om te eten.
Leven voor mij. Ik was altijd wel aan het werk, en als ik niet werkte was ik moe van het werken. Vakantie nam ik bijna nooit. Dan leer je ook niet echt voor jezelf leven he.
Pas ongeveer een jaar geleden merkte ik dat ik ook belangrijk was.
Het voelt nog even onwennig, maar ik kom er wel.
Ik ga mezelf gewoon niet meer voorbij lopen in alles doen voor anderen, werken en daarin mezelf voorbij lopen. Ik hou van rust, ik weet dat ik rust in me heb. Dus lang leve de rust.
Ik voel me er goed bij. Ik slaap omdat ik moe ben, niet omdat ik een half pilletje neem. Ja ze hebben me erg geholpen, maar nu moet ik het zelf doen.
Ik merk dat ik wel een stuk korter slaap, maar dat is niet zo erg. Ik sliep altijd al rond de 6 uur per nacht. Vannacht was het zelfs 7,5 uur (ik lag er vroeg in). Ik hou van uitslapen, maar niet elke dag, ik kan het ook niet elke dag. Soms lukt het, soms niet. Is niet erg, hou je meer dag over.
Het is gewoon een echte "De Vries kwaal" dat weinig slapen, van mijn vaders kant heeft iedereen dat, en ik doe gewoon lekker mee. Is niet erg, ik hoef niet vergeleken te worden met een ander, alleen mezelf.
En daarna?
Dat zie ik dan wel, wat dan komt wat dan speelt, dat heeft in het nu nog geen waarde.
Er is veel meer rust, in mijn hoofd en in mijn dagelijkse dingen. Ik ken mijn grenzen en ik hou me er grotendeels aan. Soms een keer er over heen gewoon om even "uit de comfort zone" te stappen. Niet meer zoals ik altijd deed er alleen maar overheen en dan crashen.
Binnenkort begin ik weer met diensten van 8 uur, op onregelmatige basis, want dat is nou eenmaal het werk dat ik doe. En ik ben goed in het werk dat ik doe, wellicht wat arrogant om te zeggen, maar het is wel zo.
Maar er zijn natuurlijk ook de dingen waar ik nog wat moeite mee heb. En dat is de uitdaging die ik nu aan ga.
Vrije tijd
Een van mijn grootste uitdagingen is vrije tijd goed doorkomen. Klinkt wellicht heel erg vreemd hé, we houden allemaal van vrije tijd en geen verplichtingen en gewoon, naja , vrij zijn.Ik zelf merk gewoon dat ik daar moeite mee heb, of had, we komen er nu achter.
De komende 4 dagen ben ik vrij. Echt vrij. Dat is wellicht niet veel, maar ik moet ergens beginnen vind ik. Ik noem het ook serieus mini vakantie.
Ik neem namelijk nooit vrij voor het "vrij zijn". Ik moet iets te doen hebben, er moet iets zijn. Dat is er nu dus niet. Ik heb geen plannen, geen doel, helemaal niks aan verplichtingen.
En ik vind dat doodeng ergens. Hoe kom ik die dagen nuttig door? Wat moet ik allemaal doen om mezelf te vermaken? 4 hele dagen vol met niks?
Ik heb dit jaar ook nooit zoveel vrije dagen achter elkaar gehad. Ja ik heb in de ZW gezeten en een paar weken niet gewerkt, maar dat was alles behalve vrij. Dat was een diep dal waar ik doorheen moest en ben gegaan.
Maar nu zijn het 4 dagen zonder afspraken, werk, therapie, gewoon helemaal niks. Voor het eerst sinds zeker een dik half jaar.
Het geleerde in praktijk brengen
En nu is het aan mij om het geleerde écht in praktijk te brengen. Nu moet ik echt eens kijken hoe ik mijn dagen ga vullen met wat ík leuk vindt. Dingen voor mij en mij alleen. En dat betekend niet dat ik alleen van mij uitga. Natuurlijk is interactie er een groot onderdeel van.Betekent ook niet dat ik de hele dag "niks" ga doen. Plannen heb ik altijd wel immers.
Een van die plannen was het verven van de douche. Maar dat is al weer klaar. Heb ik in 2 dagen gedaan en dat is uitzonderlijk voor mij want normaal knal ik dat er in 1 dag doorheen.
Nu niet, en dat voelde heel onnatuurlijk. Iets doen dat ik in 1 dag kan doen als ik maar hard genoeg werk, en bewust dat niet doen. Het was ook wel goed want ik heb er een stuk meer rust aan over gehouden.
En wat wil ik nog meer doen? Nou het hele huis eens even goed schoonmaken en alles wat er staat eens goed bekijken en wegdoen wat me in de weg staat. Het is geen leuk iets,maar het levert wel een leuk iets op.
Een dagje worst maken zie ik mezelf ook wel doen, het worst seizoen begint officieel in november (de slachtmaand), maar ik gok er op dat het me nu ook wel lukt.
Dat zijn al weer 2 van de 4 gevuld.
Ik heb nog een fantastisch stuk vlees liggen wat deze week echt op moet. Echt het beste van het beste. Maar het is te groot voor mij alleen, dus ik moet nog iemand vinden die dat ook leuk en lekker lijkt om te eten.
Mezelf voorbij lopen
Maar ergens in mijn hoofd hoorde ik vandaag bij het opstaan een stemmetje die zei "heeeeelp, en nu?". Tsja het is gewoon iets wat in jaren helemaal ondergesneeuwd is.Leven voor mij. Ik was altijd wel aan het werk, en als ik niet werkte was ik moe van het werken. Vakantie nam ik bijna nooit. Dan leer je ook niet echt voor jezelf leven he.
Pas ongeveer een jaar geleden merkte ik dat ik ook belangrijk was.
Het voelt nog even onwennig, maar ik kom er wel.
Ik ga mezelf gewoon niet meer voorbij lopen in alles doen voor anderen, werken en daarin mezelf voorbij lopen. Ik hou van rust, ik weet dat ik rust in me heb. Dus lang leve de rust.
Slapen
En het slapen hé, het slapen gaat al stukken beter. Ik ben een week van de quitianpine af. De mensen van Lentis vinden dat ik dat moet afbouwen. Ikzelf wil er niet afhankelijk van zijn en heb bewust de hardere stap genomen.Ik voel me er goed bij. Ik slaap omdat ik moe ben, niet omdat ik een half pilletje neem. Ja ze hebben me erg geholpen, maar nu moet ik het zelf doen.
Ik merk dat ik wel een stuk korter slaap, maar dat is niet zo erg. Ik sliep altijd al rond de 6 uur per nacht. Vannacht was het zelfs 7,5 uur (ik lag er vroeg in). Ik hou van uitslapen, maar niet elke dag, ik kan het ook niet elke dag. Soms lukt het, soms niet. Is niet erg, hou je meer dag over.
Het is gewoon een echte "De Vries kwaal" dat weinig slapen, van mijn vaders kant heeft iedereen dat, en ik doe gewoon lekker mee. Is niet erg, ik hoef niet vergeleken te worden met een ander, alleen mezelf.
Dus
Dus nu, 4 vrije dagen. Dat zijn er best veel, meer dan ik in maanden gehad heb. Laat ik deze eerste gewoon rustig beginnen met koffie en een sigaret en straks ontbijt, scheren en douchen in de nieuw geverfde douche.En daarna?
Dat zie ik dan wel, wat dan komt wat dan speelt, dat heeft in het nu nog geen waarde.
Reacties
Een reactie posten