Nieuw bestek, en waarom ik altijd zo wacht met die dingen.

Vandaag heb ik voor het eerst in mijn leven een bestek set gekocht. Geen koffer, dat is ouderwets en zit zoveel zooi in die ik nooit gebruik (of niet eens weet waarvoor ik het moet gebruiken), maar gewoon een 6 delige set van mes, lepel en vork. Want tegenwoordig kan je dat ook per 6 kopen en dat is veel handiger.
Waarom is dat nou zo'n ding?

Nou ik wil dat eigenlijk al jaren. Ik mag graag koken, en het dan mooi opdienen op een mooi bord met mooi bestek is eigenlijk best wel iets wat ik als meerwaarde zie. Die mooie borden zijn er jaren geleden al gekomen, nadat het oude servies steeds minder in aantal aanwezig was. Wat overigens niks zegt over mijn oog hand coördinatie. Nou ja, eigenlijk alles wel.
Maar dat bestek, nee dat was altijd de stap die nooit gezet werd. Ik eet al sinds mijn 18e met een set bij elkaar gesprokkeld spul waarvan je niet een bijpassend iets kan maken. Ik heb dan ook superveel er van, in onlogische aantallen.
Ik telde net 18 lepels, 13 vorken en 21 messen. Overal kwam ik wel wat tegen, het oude goed van oma, wat "ruilhandel" met scouting. En voor je het weet verzamel je in 20 jaar heel wat.

Maar heb ik het ook écht nodig?

Het is eigenlijk heel simpel waarom het zo lang duurde. Ik leef heel simpel, heb niet heel veel bezittingen, en dat is iets wat ik eigenlijk graag zo wil houden. Het draait immers niet om wat je hebt, maar wat je er mee doet en wat het waard is voor je. Althans, zo zie ik dat.

En er zijn heel veel dingen die ik best zou willen hebben, maar iedere keer vraag ik mezelf dan af:  "Ben ik nu ook gelukkig zonder datgene? Heeft het écht een meerwaarde voor me? Is het het geld wel waard? En vooral, is datgene wat ik nu heb eigenlijk niet goed genoeg?"
Ik ben iemand die niet veel ziet in steeds maar meer en beter en sneller en wauw. Hou het gewoon lekker simpel, werkt iets dan werkt iets.
Er zijn genoeg dingen die hier ergens wel aan vervanging toe zijn, maar zo lang ze nog goed genoeg werken is dat eigenlijk ook weer niet nodig.

Alle nieuwe dingen zijn dus gekocht omdat de oude niet meer te repareren was, of repareren te duur was. Het nieuwe bed, de nieuwe bank, het gasfornuis, de tv, ga zo maar door.
Alleen heb ik dan wel dat áls ik een keer wat nieuws koop, ik dan wel gelijk iets goeds koop. Dan het ook maar gelijk goed doen.

Niet materialistisch

Ik ben in principe niet materialistisch aangelegd. Ik hoef niet zo veel. Dat gezegd hebbende zijn er wel genoeg dingen waar ik heel veel waarde aan hecht die ik heb. En dat zijn de dingen die veel vertellen over mij als persoon.

Zo heb ik een best wel duur espresso apparaat (een pistonzetter zo u wilt) en een koffiemolen die ik per toeval via een internetveiling heb gekocht (een enorm groot horeca model die ik voor slechts 100 euro gekocht heb, terwijl de waarde als snel 300 euro is en dat geld had ik er nooit voor over). Ik heb daar de klassieke witte Italiaanse espresso kopjes (met schotel) bij voor veels teveel geld.....maar dat was gewoon een Ding, ik wilde het dan ook goed doen.

Mijn keukenmessen zijn ook goed, en dus best duur. Er hangt al snel voor een kleine 400 euro aan de keukenmuur. Maar ik gebruik het dagelijks, en sommigen al meer dan 20 jaar. Dus die hebben zichzelf al terug verdiend.

Mijn whiskey kast, daar staan een paar hele dure decadente flessen in. Maar een hobby mag van mij geld kosten. En mijn BBQ spul, tsja dat valt onder dezelfde noemer. En het spul om worst te maken, tsja dat heeft zichzelf terug verdiend, soms levert een hobby ook geld op.

Ben ik dan materialistisch? Op die bepaalde dingen wellicht wel. Maar kijk naar mijn kleding, tsja dan gaat het anders. Ik koop niet vaak kleding, heb er een hekel aan. En loop dus ook in broeken van minimaal 5 jaar oud.
T shirts zijn veelal bandshirts of shirts van festivals waar ik voor gewerkt heb. En ik loop het grootste gedeelte van mijn tijd in mn werkkleding rond ivm werk. En ach, als ik thuis ben na werk hou ik dat ook gewoon aan. Waarom van kleding wisselen? Ik heb toch kleren aan? En ze waren nog gratis ook!

Mijn auto is een 15 jaar oude Ford Fiësta met nul opties. Ramen en spiegels gewoon met de hand, en centrale deurvergrendeling? Waarvoor heb ik dat nodig? Ik sta naast die deur als ik er in moet, kleine moeite om dan even een sleutel er in te doen.
Natuurlijk zou ik ook wel een mooie grote Amerikaanse auto willen, maar deze die ik nu heb volstaat prima. Waarom dan wat anders?

Mijn laptop is 8 jaar oud, dat schijnt in computerwereld hoog bejaard te zijn. Ja hij maakt herrie, hij is langzaam en hij doet een kwartier over het opstarten. Nou dan ga ik toch een kwartiertje wat anders doen? en die herrie? Gehoorapparaten uit en ik hoor het niet.

Maar dat bestek hé 

Maar terugkomende op dat bestek. Ik heb het dus gedaan. Ik heb vandaag serieus 110 euro uitgegeven aan 6 lepels, 6 messen en 6 vorken. Het is een mooie set, vind ik zelf. Ook een zware en kwalitatief een hele goede.
Eindelijk heb ik het dan toch maar gedaan, na 12 jaar twijfelen en keuzes maken.

En ergens in me zegt dan een stemmetje......"Ja het is echt heel mooi, maar het eten wordt er niks anders van en ze werken precies hetzelfde als de vorige meuk die je had. Word je hier nu echt gelukkig van?"

En ik weet dat die stem echt wel gelijk heeft, maar toch, als ik over iets al 12 jaar nadenk en het al 12 jaar wil, dan zou het vast iets zijn dat ik echt wil. Ik heb geduld genoeg gehad, het geld is er, dat is het probleem niet......dus fuck it, ja ik word er gelukkig van.

Help! Ik word materialistisch!