Drie dagen na de operatie
Zo ik ben weer in staat wat te typen. De operatie was 3 dagen geleden en ik begeef me steeds meer in t land der levenden ;-)
Donderdag was t vroeg dag, al om half 7 werd ik gewekt, nog snel even gedouched en toen op bed richting Recovery voor het OK klaarmaken. 8 Uur was ik goed en wel onder zeil en om half drie lag ik weer op de recovery, ze zijn dus weer n dikke 5 uur met me bezig geweest.
De operatie is verder goed gegaan, al was het wel weer een kunststukje met mijn diepliggend bekken waar alles in verscholen lag.De pouch was helemaal verkleefd en er zat nog een abces is in, dus het werd ook tijd dat die er uit ging, vond mijn chirurg ook wel. Waar men wel van schrok waren de vele aantallen opgezette lymfeklieren in de buikholte. Dat kan natuurlijk prima door de ontstekingen komen, maar met FAP weet je het maar nooit, dus dat staat allemaal op kweek en over 7 dagen hoor ik daar hopelijk positief nieuws over.
Niet dat ik me er heel druk om maak, als t écht ernstig was wist ik t nu alvast wel.
Verder is t ook wel te merken dat de operatie op zich nniet zo zwaar was als de vorige, ik was n stuk sneller monter en heb de avond van de operatiedag nog ik anderhalf uur met mn ouders gebabbeld.
Wat wel te merken is, is dat ze voor de tweede keer door dezelfde wond gegaan zijn. Het trekt en irriteert een stuk meer dan ik verwacht had en de buik is ook nog erg gevoelig, uit reflex trekt de boel snel strak en das best pijnlijk.
Ook is de wond een stukje groter en deze keer zitten er krammen doorheen (stuk of 40), vorig jaar was t nog mooi onderhuids gehecht. Zal wel geen 2e keer met dezelfde wond kunnen gebeuren.
Vrijdag was een leuke dag. S ochtens uit bed geweest (yes!), ouders langs, Jordy en Lucie langs met een geweldig kado (brei je kerststal, hoe moet ik dat nou doen ;-) , Daarna Jasper en Joost wat ook erg gezellig was én de leukste revalidatiefoto ooit opgeleverd heeft (zie mijn twitter). S avonds broertje en schoonzusje langs en daarna een goede nachtrust gehad.
Zaterdag begon wat minder, het uit bed gaan ging niet zo best. De rand van t bed lukt maar meer zat er even niet in. Daarna was ik ook meer in slaap dan wakker tot n uurtje om 2. Even na drieen kwamen Willemijn en Pim langs, was ook erg gezellig. Het leuke was dat Willemijn (arts in opleiding) net het stuk lesstof over de darmen had behandeld op de universiteit dus kon ze nu es zien hoe de praktijk "echt" was :-) En nog een moppenscheurkalender gekregen voor 2012 ook! In t ziekenhuis liggen is net als jarig zijn, op wat kleine details na dan...
Na Willemijn en Pim kwamen nóg meer Jutters langs (je kan nooit teveel Jutters in je leven hebben). Karin, Marjolein van S., Edwin en Bram zijn ook een ruima anderhalf uur gebleven en ook dat was echt supergezellig. Tip voor iedereen die t ziekenhuis in gaat; neem bier mee voor je bezoek, verwachten ze nooit maar wordt zeer gewaardeerd (sorry dames zal de volgende keer ook wijn mee nemen ;-) ).
Daarna mijn ouders nog ff langs en toen was de energie ook wel op.
Ik had nu de luxe dat ik alleen op een 4 persoons kamer lag (vanavond liggen er al weer 2 patienten bij dus korte duur) dus ik hoopte op een goede rustige nacht.
ik had het niet fouter kunnen hebben jammergenoeg.
Als avondeten had ik een bak vla en yoghurt gehad en die viel volledig verkeerd, had t idee een veels te grote 4 gangen menu naar binnen te hebben gewerkt. Zat me de hele avond dwars en tegen 4 uur s nachts ging het er uit via de orale manier.
Kan je vertellen dat dat best pijn doet als je een wond van 25 centimeter over je buik hebt.
Ik was vanmorgen dus ook niet zo blij en vrolijk. Gelukkig heb je dan verpleegster Deirdre die je goed motiveert en begeleid. Vanmorgen heb ik dus én mezelf gewassen op een stoel naast t bed én daarna heb ik gewandeld! Een heel rondje over de afdeling maar liefst. Ik liep als een kromme bejaarde op een sukkeldrafje, maar dat maakt niet uit, ik heb gelopen en dat voelde goed!
En nu ben ik doodop en ik weet dat er vanmiddag of vanavond heel veel kramp van de darmen en mn buik komt omdat dat nu gaat werken, maar dat dondert niet, dat hoort er nou eenmaal bij.
Donderdag was t vroeg dag, al om half 7 werd ik gewekt, nog snel even gedouched en toen op bed richting Recovery voor het OK klaarmaken. 8 Uur was ik goed en wel onder zeil en om half drie lag ik weer op de recovery, ze zijn dus weer n dikke 5 uur met me bezig geweest.
De operatie is verder goed gegaan, al was het wel weer een kunststukje met mijn diepliggend bekken waar alles in verscholen lag.De pouch was helemaal verkleefd en er zat nog een abces is in, dus het werd ook tijd dat die er uit ging, vond mijn chirurg ook wel. Waar men wel van schrok waren de vele aantallen opgezette lymfeklieren in de buikholte. Dat kan natuurlijk prima door de ontstekingen komen, maar met FAP weet je het maar nooit, dus dat staat allemaal op kweek en over 7 dagen hoor ik daar hopelijk positief nieuws over.
Niet dat ik me er heel druk om maak, als t écht ernstig was wist ik t nu alvast wel.
Verder is t ook wel te merken dat de operatie op zich nniet zo zwaar was als de vorige, ik was n stuk sneller monter en heb de avond van de operatiedag nog ik anderhalf uur met mn ouders gebabbeld.
Wat wel te merken is, is dat ze voor de tweede keer door dezelfde wond gegaan zijn. Het trekt en irriteert een stuk meer dan ik verwacht had en de buik is ook nog erg gevoelig, uit reflex trekt de boel snel strak en das best pijnlijk.
Ook is de wond een stukje groter en deze keer zitten er krammen doorheen (stuk of 40), vorig jaar was t nog mooi onderhuids gehecht. Zal wel geen 2e keer met dezelfde wond kunnen gebeuren.
Vrijdag was een leuke dag. S ochtens uit bed geweest (yes!), ouders langs, Jordy en Lucie langs met een geweldig kado (brei je kerststal, hoe moet ik dat nou doen ;-) , Daarna Jasper en Joost wat ook erg gezellig was én de leukste revalidatiefoto ooit opgeleverd heeft (zie mijn twitter). S avonds broertje en schoonzusje langs en daarna een goede nachtrust gehad.
Zaterdag begon wat minder, het uit bed gaan ging niet zo best. De rand van t bed lukt maar meer zat er even niet in. Daarna was ik ook meer in slaap dan wakker tot n uurtje om 2. Even na drieen kwamen Willemijn en Pim langs, was ook erg gezellig. Het leuke was dat Willemijn (arts in opleiding) net het stuk lesstof over de darmen had behandeld op de universiteit dus kon ze nu es zien hoe de praktijk "echt" was :-) En nog een moppenscheurkalender gekregen voor 2012 ook! In t ziekenhuis liggen is net als jarig zijn, op wat kleine details na dan...
Na Willemijn en Pim kwamen nóg meer Jutters langs (je kan nooit teveel Jutters in je leven hebben). Karin, Marjolein van S., Edwin en Bram zijn ook een ruima anderhalf uur gebleven en ook dat was echt supergezellig. Tip voor iedereen die t ziekenhuis in gaat; neem bier mee voor je bezoek, verwachten ze nooit maar wordt zeer gewaardeerd (sorry dames zal de volgende keer ook wijn mee nemen ;-) ).
Daarna mijn ouders nog ff langs en toen was de energie ook wel op.
Ik had nu de luxe dat ik alleen op een 4 persoons kamer lag (vanavond liggen er al weer 2 patienten bij dus korte duur) dus ik hoopte op een goede rustige nacht.
ik had het niet fouter kunnen hebben jammergenoeg.
Als avondeten had ik een bak vla en yoghurt gehad en die viel volledig verkeerd, had t idee een veels te grote 4 gangen menu naar binnen te hebben gewerkt. Zat me de hele avond dwars en tegen 4 uur s nachts ging het er uit via de orale manier.
Kan je vertellen dat dat best pijn doet als je een wond van 25 centimeter over je buik hebt.
Ik was vanmorgen dus ook niet zo blij en vrolijk. Gelukkig heb je dan verpleegster Deirdre die je goed motiveert en begeleid. Vanmorgen heb ik dus én mezelf gewassen op een stoel naast t bed én daarna heb ik gewandeld! Een heel rondje over de afdeling maar liefst. Ik liep als een kromme bejaarde op een sukkeldrafje, maar dat maakt niet uit, ik heb gelopen en dat voelde goed!
En nu ben ik doodop en ik weet dat er vanmiddag of vanavond heel veel kramp van de darmen en mn buik komt omdat dat nu gaat werken, maar dat dondert niet, dat hoort er nou eenmaal bij.
Reacties
Een reactie posten