MIJN vakantie
Het zit er weer bijna op. Twee weken vakantie. Twee hele weken.
De laatste keer dat ik twee weken vakantie, echte vakantie, genomen heb kan ik me niet eens meer voor de geest halen. Zo lang ik bij de pomp werk in elk geval niet. En daar werk ik al bijna 20 jaar.
Mijn vakanties waren vaak voor een scoutingkamp als leiding, of voor klussen aan mijn huis (wat wel heel leuk is maar ook wel stressvol), en voor de rest nam ik eigenlijk nooit vrij voor "mezelf". Ja herstelperiodes na ingrepen, of de burn-out annex depressie ZW. Maar daar kan ik niet van zeggen dat ze aanvoelen als een vakantie, die "vrije tijd" had ik liever niet gehad.
En nu voor het eerst dus twee hele weken vrij, en eigenlijk in het thema van MIJ. Jawel met hoofdletters. Wat ga ik doen, voor mij, waar haal ik rust uit, waar voel ik me goed bij en wat doe ik als er letterlijk helemaal niks moet en hoeft.
Ik heb een lijst gemaakt voor het begin van de vakantie, wat wil ik doen. Sporten, fietsen, gezond eten, bezig in huis, spelen met mijn neefjes, bezig op het scouting eiland, bezig met de auto, bezig met de berging.......heel enorm veel bezig.
En toen dacht ik ineens "en waar ben ik in dit hele verhaal?"
Daar sta ik dan, 38 jaar en sinds mijn schooltijd heb ik nog nooit zo lang vrij gehad, en wat ga ik doen. Elke dag bomvol plannen om maar bezig te zijn. Zo kom ik nooit toe aan mij.
Dus ik heb dat roer maar eens rigoureus omgegooid en veel van het lijstje afgestreept. Ik bedoel, ik heb een hekel aan lijstjes, doch zie ik er de noodzaak wel van in hoor, maar ik ga géén lijstje bijhouden met dingen die ik MOET doen als ik tijd heb voor MIJN vakantie.
Dus wat heb ik gedaan?
Waar ik goed in ben, dat heb ik gedaan!
Heerlijk decadent gegeten, want na mijn vakantie let ik wel weer op de gezondheidsgraad, ik ga mezelf niet verplichten broccoli in mn strot te stouwen als ik zin heb in biefstuk, shawarma, pizza, bbq of wat dan ook.
Ik heb welgeteld 2x gefietst en toen dacht ik: rotweer, wil ik dit nu echt op dit moment? Nee dus!
Ja ik heb dingen in mijn huisje gedaan, ik heb me 4 dagen helemaal uitgeleefd op het scouting eiland (en ben trots op het resultaat).
Ik heb uitgeslapen, boswandelingen gemaakt en voornamelijk heel veel rust genomen en gezocht.
Ik ben geen type die alleen een paar dagen weg gaat, dat werkt eerder averechts voor rust.
Ik heb teveel geld uitgegeven aan eten en drinken, ben echt wel wat kilo's aangekomen in plaats van afgevallen. En als ik een middagje zin had in een goede documentaire kijken en daar schaamteloos om half drie s middags een glas wijn bij te drinken.....dan deed ik dat gewoon (en een tweede en soms derde).
Ik heb lelijke pantoffels gekocht en mijn nieuwe regel is: Als ik die aanheb doe ik niks meer.
En ik hou me er redelijk aan ook!
En dat is iets wat uit mijn mond heel raar klinkt. Ik kan best vrij zijn, ik vermaak me prima!
Ik weet dat ik komende maandag volledig uitgerust en vol energie op mijn werk kom, en dat ik ook weer vol kan draaien. Dat voelt ook weer goed, laat maar komen, ik ben er wel klaar voor.
Niet omdat ik het mezelf opleg, maar omdat ik het voel. De rust is er, de ruimte is er en nog belangrijker: ik ben er weer.
Maandag heb ik ook de afsluitende sessies bij het GGZ. De man die zei dat ik niet heel zweverig was en niet veel had met "foefjes" voor de eigen manier van denken, heeft het voor elkaar gekregen om CGT om te zetten en ACT en alles compleet anders te benaderen dan welke CGT psycholoog ook maar ooit bedacht heeft, en het hele concept net zo lang veranderd heeft tot ik er zelf wat mee kon.
Mijn psycholoog zei nog nooit zoiets meegemaakt te hebben, iemand die zelf zichzelf uitdaagt en leert accepteren en verwerken op een hele harde maar efficiënte manier, zonder zichzelf te verliezen of heel erg te veranderen.
Het enige wat ik doe voor mezelf is dingen niet heel veel opdelen in gedachten, gevoel en emotie, maar mezelf de simpele vraag stellen: "Is het een feit? Nee, waarom ben ik er dan mee bezig. Ja, okay dan is het dus zo, of ik er nou mee eens ben of niet, feiten kan ik niet veranderen, maar de manier waarop ik er mee om ga wel. En pas daarna haal ik dingen als emotie, gedachten en gevoel er bij en pluis ik het in mijn koppie helemaal uit.
Met als spelregel: alles wat gebeurt is heeft invloed op mij, maar niks wat gebeurt is hoeft mijn toekomst te bepalen, ik creëer, ik leer en ik leef, en een klein beetje verandering is anders dan een complete herhaling. Het is mij overkomen, ik heb niet gekozen.
En daar ben ik heel erg mee bezig geweest tijdens mijn niks doen in mijn vakantie, nee MIJN vakantie met hoofdletters MIJN, want deze vakantie draaide om mij. En ik heb geleerd dat je met niks doen, heel veel kan bereiken!
De laatste keer dat ik twee weken vakantie, echte vakantie, genomen heb kan ik me niet eens meer voor de geest halen. Zo lang ik bij de pomp werk in elk geval niet. En daar werk ik al bijna 20 jaar.
Mijn vakanties waren vaak voor een scoutingkamp als leiding, of voor klussen aan mijn huis (wat wel heel leuk is maar ook wel stressvol), en voor de rest nam ik eigenlijk nooit vrij voor "mezelf". Ja herstelperiodes na ingrepen, of de burn-out annex depressie ZW. Maar daar kan ik niet van zeggen dat ze aanvoelen als een vakantie, die "vrije tijd" had ik liever niet gehad.
En nu voor het eerst dus twee hele weken vrij, en eigenlijk in het thema van MIJ. Jawel met hoofdletters. Wat ga ik doen, voor mij, waar haal ik rust uit, waar voel ik me goed bij en wat doe ik als er letterlijk helemaal niks moet en hoeft.
Een enorme uitdaging
En geloof me, voor mij is dat juist een hele uitdaging. Tijd inplannen voor mij. Ik heb dat zelden gedaan in de "alleen" situatie.Ik heb een lijst gemaakt voor het begin van de vakantie, wat wil ik doen. Sporten, fietsen, gezond eten, bezig in huis, spelen met mijn neefjes, bezig op het scouting eiland, bezig met de auto, bezig met de berging.......heel enorm veel bezig.
En toen dacht ik ineens "en waar ben ik in dit hele verhaal?"
Daar sta ik dan, 38 jaar en sinds mijn schooltijd heb ik nog nooit zo lang vrij gehad, en wat ga ik doen. Elke dag bomvol plannen om maar bezig te zijn. Zo kom ik nooit toe aan mij.
Dus ik heb dat roer maar eens rigoureus omgegooid en veel van het lijstje afgestreept. Ik bedoel, ik heb een hekel aan lijstjes, doch zie ik er de noodzaak wel van in hoor, maar ik ga géén lijstje bijhouden met dingen die ik MOET doen als ik tijd heb voor MIJN vakantie.
Hallo niks doen
En weet je, ik vond het heerlijk. Nog steeds. Natuurlijk heb ik wel verplichtingen gehad. Onderzoeken in het UMCG, afspraken, maar daaromheen letterlijk niks.Dus wat heb ik gedaan?
Waar ik goed in ben, dat heb ik gedaan!
Heerlijk decadent gegeten, want na mijn vakantie let ik wel weer op de gezondheidsgraad, ik ga mezelf niet verplichten broccoli in mn strot te stouwen als ik zin heb in biefstuk, shawarma, pizza, bbq of wat dan ook.
Ik heb welgeteld 2x gefietst en toen dacht ik: rotweer, wil ik dit nu echt op dit moment? Nee dus!
Ja ik heb dingen in mijn huisje gedaan, ik heb me 4 dagen helemaal uitgeleefd op het scouting eiland (en ben trots op het resultaat).
Ik heb uitgeslapen, boswandelingen gemaakt en voornamelijk heel veel rust genomen en gezocht.
Ik ben geen type die alleen een paar dagen weg gaat, dat werkt eerder averechts voor rust.
Ik heb teveel geld uitgegeven aan eten en drinken, ben echt wel wat kilo's aangekomen in plaats van afgevallen. En als ik een middagje zin had in een goede documentaire kijken en daar schaamteloos om half drie s middags een glas wijn bij te drinken.....dan deed ik dat gewoon (en een tweede en soms derde).
Ik heb lelijke pantoffels gekocht en mijn nieuwe regel is: Als ik die aanheb doe ik niks meer.
En ik hou me er redelijk aan ook!
Nu snap ik het
En nu, nu snap ik het idee vakantie voor mezelf ook een stuk beter. Sterker nog, ik hou er wel van.En dat is iets wat uit mijn mond heel raar klinkt. Ik kan best vrij zijn, ik vermaak me prima!
Ik weet dat ik komende maandag volledig uitgerust en vol energie op mijn werk kom, en dat ik ook weer vol kan draaien. Dat voelt ook weer goed, laat maar komen, ik ben er wel klaar voor.
Niet omdat ik het mezelf opleg, maar omdat ik het voel. De rust is er, de ruimte is er en nog belangrijker: ik ben er weer.
Maandag heb ik ook de afsluitende sessies bij het GGZ. De man die zei dat ik niet heel zweverig was en niet veel had met "foefjes" voor de eigen manier van denken, heeft het voor elkaar gekregen om CGT om te zetten en ACT en alles compleet anders te benaderen dan welke CGT psycholoog ook maar ooit bedacht heeft, en het hele concept net zo lang veranderd heeft tot ik er zelf wat mee kon.
Mijn psycholoog zei nog nooit zoiets meegemaakt te hebben, iemand die zelf zichzelf uitdaagt en leert accepteren en verwerken op een hele harde maar efficiënte manier, zonder zichzelf te verliezen of heel erg te veranderen.
Het enige wat ik doe voor mezelf is dingen niet heel veel opdelen in gedachten, gevoel en emotie, maar mezelf de simpele vraag stellen: "Is het een feit? Nee, waarom ben ik er dan mee bezig. Ja, okay dan is het dus zo, of ik er nou mee eens ben of niet, feiten kan ik niet veranderen, maar de manier waarop ik er mee om ga wel. En pas daarna haal ik dingen als emotie, gedachten en gevoel er bij en pluis ik het in mijn koppie helemaal uit.
Met als spelregel: alles wat gebeurt is heeft invloed op mij, maar niks wat gebeurt is hoeft mijn toekomst te bepalen, ik creëer, ik leer en ik leef, en een klein beetje verandering is anders dan een complete herhaling. Het is mij overkomen, ik heb niet gekozen.
En daar ben ik heel erg mee bezig geweest tijdens mijn niks doen in mijn vakantie, nee MIJN vakantie met hoofdletters MIJN, want deze vakantie draaide om mij. En ik heb geleerd dat je met niks doen, heel veel kan bereiken!
Reacties
Een reactie posten