Van poetsen tot kneuterigheid en weer terug

Om mee te beginnen, nee ik heb geen smetvrees. Ik kan mij niet heel druk maken of er een vlekje op mn tegeltjes in de keuken zit of niet, of dat er een pluisje op het hoogpolig vloerkleed ligt (want dat ligt er toch altijd wel) of dat er zand op de vensterbank ligt (want ik heb n ramen altijd open en er waait altijd wel wat zand op de witte vensterbank, geen zandbak vol maar wel zichtbaar wat streepjes). Ook heb ik geen dwangneurose, of stemmen in mijn hoofd die me vertellen wat te doen (en als ik dat had hat ik het lekker toch niet gezegd).

Wat heb ik dan wel?

Ik kwam er net achter dat ik wel een tic heb, ik heb mezelf nooit gezien als een poetser, maar stiekem ben ik dat wel…….

Ik woon alleen in een klein appartement (vroeger noemde je dat “flatje”) in Groningen en ik ben veelal niet thuis. De kans dat het echt heel smerig wordt is vrij klein, want hoe minder mensen er ergens doorheen banjeren, hoe schoner het blijft.

Toch stofzuig ik elke dag, dweil ik om de dag, gaat de wc elke dag schoon, en gaat er ook meestal wel na het koken een doek door de keuken. Zeker nu ik RVS dingen in de keuken heb staan want dat vlekt als een malle.

Ik zat me net eens te bedenken waar al dat gepoets toch vandaan komt, want om heel eerlijk te zijn, een jaar of 3 geleden was ik alles behalve een poetser (toen was ik nog vaker van huis en de tijd die ik vrij had, had ik wel beter dingen te doen).

En toen kwam ineens het eureka moment, de grijze massa had zijn werk weer eens gedaan. Sinds bijna 2jaar is er een ware wervelstorm aan herinrichting door mijn huis je gegaan. Letterlijk elke kamer is wel verbouwd en vol komen te staan met nieuwe dingen. November vorig jaar begon het in de woonkamer met een oude, bijna uitelkaar vallende, kwantum boekenkast te vervangen door daadwerkelijk een mooie kast. Toen kon ik van een vriend een leuk TV meubel voor weinig overnemen, en heb ik gelijk maar de hele indeling van de woonkamer omgegooid. Inclusief kneuterige dingen als kaarsjes en dergelijke.

Februari dit jaar ben ik begonnen met de slaapkamer volledig te verbouwen. Letterlijk alles leeg, alles opnieuw schilderen, laminaat dr in, nieuw bed, nieuwe gordijnen, naja alleen mn dressoir en spiegel bleven de rest is vernieuwd. Toen bedacht ik me dat ik nooit meer ging schilderen want dat was een kutklus.

Vervolgens heb ik in maart de hele gang gedaan, alle deuren, deurkozijnen, muren, alles. Toen wist ik zeker dat het klaar was. Ik heb me even kunnen inhouden en in juni is de badkamer (lees douche) opnieuw geschilderd, er een nieuw fornuis gekomen……dus en passant de hele keuken ook maar verbouwd (keukenblok nieuwe kleur, tegels nieuwe kleur)…….

En nu realiseer ik me pas waarom ik dat allemaal zo mooi en strak hou……..stiekem ben ik enorm kneuterig en er heel trots op, want in een kleine twee jaar tijd is mijn bij elkaar geraapt zootje meuk (en ja het kwam allemaal nog uit mijn studententijd en bestond grotendeels uit geërfd spul en dingen die mensen weggooide, heel nuttig en heel praktisch maar daadwerkelijk niks paste bij elkaar ).

Dan besef je dat het nu gewoon wel heel veel beter is en ik eindelijk een thuis heb i.p.v. een huis. Soms heb je even een goede drukker in de juiste richting nodig, en die heb ik gelukkig gekregen vorig jaar.

Alleen vrees ik dat ik aan het doorschieten ben………..niet alleen met het bijhouden van alles…….maar het balkon wil ik ook nog een make over geven…….en een andere bank zal ook niet verkeerd zijn……maar dan kan de woonkamer ook wel gelijk geverfd worden en voorzien worden van nieuw laminaat……en…….en…..en…….. Heeeeeelp!