Rust en vertrouwen

Blijkbaar heb ik gister niet goed in de brievenbus gekeken. Ik had een brief gemist, eentje met de uitslagen van een uitgebreid bloedonderzoek.
Nou moet ik heel eerlijk zeggen dat ik bijna vergeten was dat hij aangevraagd was, het was echt een "ow ja" moment.

Na mijn gedoe met het abces in de rectumstomp was er besloten om het weer eens grondig te controleren. Iets wat ik vanaf nu om de 3 maanden laat doen overigens.
Er was ook een briefje bij van mijn huisarts, ik heb een hele toffe huisarts die mij ook goed kent en weet waar hij op moet letten.

In het kort: De meest geweldige uitslag die ik ooit gehad heb. Aan de waarden kon je niet zien dat er her en der een onderdeel mist in mijn lijfje. De waarden die op ontstekingen zouden wijzen waren nagenoegen nul. Alle klassiekers waar iemand zonder dikke darm last van heeft zoals kalium, natrium, B12 en dergelijke waren prima in orde.
Kortom mijn bloed was meer dan goed!

Niet dat ik daar zelf aan twijfelde, maar bevestiging is soms wel mooi.

Vertrouwen

Maar wat helemaal mooi is, is dat ik gewoon merk dat ik de laatste weken veel meer vertrouwen in mijn lichaam heb. Niet dat het ooit heel laag geweest is ofzo, maar ik ben nu gewoon veel en veel zekerder over mijn lijf en vooral wat mijn lichaam doet.

Dat "luisteren naar je lichaam" is eindelijk gelukt.

Er is een hele toer voor nodig geweest hoor, van PMT tot bekkenbodemtherapie, een dik jaar werk, maar het resultaat mag er zijn!

Het is gewoon een heel goed gevoel om te weten hoe en wat ik kan, en vooral wat ik niet kan. Ik ga vele malen bewuster om met alles en ik merk gewoon dat ik veel meer energie heb en ook meeneem uit dingen.

Het is niet meer vechten, het is gewoon, naja prima eigenlijk.

En ja ik weet dat er dingen zijn en altijd zullen zijn. Zo had ik vannacht een grote lekkage van mijn stoma materiaal en dat is nooit fijn. Dat is verrekte kut.

Maar dat soort dingen "horen" er nou eenmaal bij.

Ik wordt er niet meer gestrest, boos of verdrietig of wat dan ook over. Dat helpt me niks. Ik accepteer het voor wat het is, maak de boel schoon, vervang wat vervangen moet worden en ga zonder wat voor naar gevoel dan verder.

Rust

En wat komt voort uit vertrouwen? 

Rust!

Nu ik weet wat ik kan, waar ik op moet letten, en luister naar mijn lichaam, kortom nu ik dat eindelijk allemaal geaccepteerd heb, nu heb ik me toch een partij meer rust.

En nog mooier, ik kan ook echt rust nemen nu.

Ik weet waar ik gas moet geven, maar nog beter, als ik aanvoel dat ik niet meer kan, stop ik gewoon. Ik ga dan niet juist extra gas geven, ik neem rust. Ik jaag mijn lijf niet meer zo ver dat ik totaal niks meer voel en uiteindelijk alles vastloopt waardoor ik ook mentaal beste klappen krijg.

Wil iets niet, nou dan wil iets niet, klaar!

En moeten? Ik moet ademen en dat vind ik wel genoeg moeten op een dag.

Ja natuurlijk ik moet meer hoor ;-)

Maar ik merk gewoon dat met mijn vertrouwen in mezelf, mijn échte vertrouwen, niet meer de verwarring tussen wat ik vindt dat ik moet kunnen en wat ik kan, ik gewoon veel beter met de moetjes om kan gaan.

Ik sta heel anders in mijn werk nu, ander rooster, maar ook anders in omgaan met mijzelf. Ik ervaar het gewoon anders nu ik meer rust in mijn lijf en hoofd heb en het kost gewoon veel minder moeite allemaal.

Ik heb er zoveel dingen bij opgepakt waar ik jaren geleden niet eens aan zou moeten denken hoe ik het allemaal in mijn leven moet passen, en ik hou nog steeds tijd en energie over.

En de energie hoeft ook niet op, het is geen van het ene naar het andere rennen en nooit rust. Ik kan prima een dag relaxen zonder schuldgevoel, ik vermaak mezelf prima, ik hoef niet steeds op turbo te staan.

Balans gevonden

Kortom: de balans is gevonden.

Geen moetjes meer, meer rust en gewoon acceptatie.

Ja natuurlijk zijn er nog dingen die ik wil, en dat is maar goed ook. Maar dat betekend niet dat ik niet tevreden ben met wat ik heb en bereikt heb.

Al moet ik nog wel een keertje in conclaaf met afdeling medici. Ik vindt mezelf te zwaar, ik merk dat de broeken en alles strakker dan ooit zitten.

Nou heb ik mij keurig aan het advies gehouden om wat aan te komen, wellicht te goed hoor ;-)

Maar zoals mij verteld is, is het voor mij gewoon niet gezond om op het algemeen aanvaarde streefgewicht te zitten. Ik mag daar gerust een kilootje of 8-9 boven zitten.

Een buffer voor mijn lichaam dat als het extra energie nodig heeft, het dat ook kan pakken. En zoals mij verteld is: Als er wat gebeurd wat niet leuk is in je darmen dan raak je in no time veel kilos kwijt, zorg gewoon dat je er wat extra hebt, hoe raar het ook klinkt.

Het is beter voor je vochthuishouding en voor iemand zoals jij gelden nou eenmaal andere regels.

Maar toch.....een paar kilootjes er af zou ik niet erg vinden nu.....maar goed als dat alles is dan klaag ik niet hoor.

Ik heb me in tijden gewoon niet zo tevreden gevoeld over mijn lichaam, en zo volledig in balans met datzelfde lichaam.

Dan neem ik die buik wel voor lief!