Mijn eerste keer: Vakantiegeld

Binnenkort komt het weer, en het is altijd leuk om te krijgen: Vakantiegeld!

Niet dat ik er van op vakantie ga, ik koop er meestal wat leuks van en zet de rest op de spaarrekening. En wellicht komt ooit die vakantie wel hoor ;-)

Maar zo is het niet altijd geweest.
Ik moet nog altijd terugdenken aan de eerste keer dat ik vakantiegeld kreeg. Ik moest toen een jaartje of 21 geweest zijn en net een half jaar ofzo mijn contract hebben dij Shell. Voorheen werkte ik als uitzendkracht.

Nooit bij stil gestaan.

Aangezien ik voorheen dus vaak als uitzendkracht werkte, en de banen die ik op contracturen had altijd inclusief vakantiegeld betaald werden per maand, had ik nog nooit stil gestaan dat ook ik vakantiegeld kreeg. Ik was al zo gewend aan geen vakantiegeld.

Wat best wel een beetje naïef was natuurlijk want ik zat op een juridische opleiding en wist wel degelijk wat af van arbeidsrecht.

Maar goed, ik kreeg mijn loon in mei en ik was zeer blij verrast! ik kreeg een beste kap geld meer!

Het toeval wil dat ik diezelfde dag had afgesproken om een biertje in de Stad te gaan drinken met mijn beste vriend, en die had ook net zijn vakantiegeld binnen.

Af en toe decadentie, daar houden we van.

Nou zijn mijn beste vriend en ik best wel van het lekkere eten en drinken. En nu er "zomaar" extra geld was....... tsja waarom zouden we er niet van genieten.

Dus zijn we eerst wat kroegen in geweest om wat lekkere bijzondere bieren te drinken. 

Maar naar mate de avond en nacht vorderde kregen we (wie het opperde weten we nog steeds niet, we zien het als gezamenlijk besluit) het idee om een cocktailbar op te zoeken waar we wel eens kwamen.

Ik dacht dat hij in de Oosterstraat zat, maar pin me er niet op vast, hij is al jaren geleden dicht gegaan.

Eenmaal aangekomen bestelden we de ene naar de andere cocktail. Als het personeel tussentijds vraagt om de rekening van wat we opgebouwd hebben te betalen, weet je dat je best decadent bezig bent.

Maar we hebben beide genoeg horeca ervaring om zoiets te snappen dus we deden ook niet moeilijk.

De Stad die nooit slaapt.

En Groningen, tsja Groningen is de Stad die nooit slaapt. Geen sluitingstijden, dus we konden het ook best laat maken.

en volgens ons deden we dat ook.

Hoe de avond nou precies gegaan is weten we niet meer, deels omdat het ook al meer dan 15 jaar geleden is, deels omdat we zo ongeveer iedere denkbare cocktail die er op de kaart stond gedronken hadden.

Stond de markt er nou wel of niet? Zijn we direct naar huis gegaan na de cocktailbar of zijn we nog doorgegaan?

Wat we wel zeker weten is dat we beiden in 1 avond ons vakantiegeld uitgegeven hadden aan een "avondje de kroeg in" die zijn weerga niet kende voor ons.

Het was iedere cent waard!

En ja dat klinkt ergens heel erg. Wellicht was het dat  ook wel, maar geloof me, wij vonden én vinden het nog steeds iedere cent waard!

Alleen al het feit dat we het er nú nog steeds over hebben, en nog steeds niet weten wat er precies allemaal gebeurd is (en de hoop dat dat ooit terugkomt is echt wel weg hoor ;-) ) maakt het gewoon een herinnering uit de "jonge jaren" waar ik nog steeds een glimlach van krijg.

Het onbezonnen jonge zeg maar, het idee dat je de wereld wel aan kan en nergens bang voor bent.

En dat hoort ook een beetje bij die leeftijd.

En zou ik het nu nog kunnen?

Ook daar heb ik het met mijn beste vriend wel vaak over. en we zijn het er helemaal over eens: We zouden het niet eens wíllen!

Nu zouden we na een paar uurtjes op dat tempo de kroeg in al knock out onder de tafel liggen. Waar we net vroeger lieten, ik heb geen flauw idee.

Het is een mooie herinnering, eentje waar ik met plezier op terug kijk en eentje die "geweest"is.

Ik heb zat herinneringen die ik heel graag weer zou herbeleven, dit is er geen van.

Hoe mooi hij ook is, tegenwoordig heb ik ietsjes meer verantwoordelijkheidsgevoel, en o ja, ook een baan en een ZZP baan. 

De spaarzame dagen dat ik vrij ben hoef ik niet brak door te komen.

Fuck ik word oud!

Maar gelukkig, hebben we altijd de herinnering nog.

Soort van dan ;-)