Duur, of duurzaam en eerlijk?

Duurzaam,
voor sommigen een scheldwoord voor een ander de enige toekomst, en voor mi persoonlijk: iets waar ik pas sindskort écht bij stil sta.

Niet dat ik dat daarvoor niet was maar ik was een soort salonsocialist tussen de kapitalisen. Okay ik overdrijf iets, maar ik zei er meer over dan ik echt in daad deed.

Natuurlijk, mijn vlees is grotendeels allemaal biologisch of bio-dynamisch. Iets  wat ik zeer belangrijk vind, want het is simpelweg lekkerder. En lekkerder is duurder en dat vind ik helemaal prima.
Daarnaast is het ook beter voor heel veel andere dingen, en veel van die dingen zijn de afgelopen weken op tv geweest. En letterlijk iedereen heeft er een mening over, en velen zijn zelfbenoemd expert geworden (ik zie geen stikstof hoor, dus het is er niet!).

En ik heb ook heel duidelijk mijn mening laten weten af en toe.

Maar ik ben tijden lang ook schuldig geweest aan dit hele gedoe, en wellicht wat meer als ik zelf dacht.

Immers een systeem blijft in stand zolang het zichzelf ondersteund, en tsja ik deed dat ook.

Eerlijk naar beide kanten

En ik vond het een week of 4 geleden gewoon eens tijd om wat anders te proberen, om mijn eten grotendeeld zo te kopen dat het eerlijk naar beide kanten is. Naar het dier wat er voor dood gegaan is, maar ook naar de boer die er voor gewerkt heeft.
Immers, het enige wat ik gedaan heb is een ritje supermarkt, dat hele proces er voorafgaand dat mis ik.
Maar dat is wel het belangrijkste proces.

En zoals met heel veel dingen die we kopen, zit ook op je boodschappen heel veel marge, lees winst.
En die winst komt helaas niet terug bij degene die het maakt.
Die gaat naar de grote bedrijven, de Unilever, de Jumbo, de AH, de enorme vleesverwerkende industrie die we kennen, FrieslandCampina, het zijn reuzen die staan op de schouders van de boeren.

En die boeren zijn boos! Want ze doen vanalles en toch moeten ze iedere keer inleveren.

En de boer kan ook heel veel bereiken hebben we gezien. Het verkeer van een stad/land lamleggen, door hekken rijden, deuren openen, echt als een boer wil kan hij wat bereiken, of in elk geval zijn trekker een uitje geven. (menig klimaatactivist is er jaloers op, ik ben heel benieuwd hoe de publieke opinie is als die het verkeer lamleggen).

Maar waarom zijn diezelfde boeren niet zo boos naar de bedrijven die er juist voor zorgen dát dit systeem zo blijft? Die aansturen op schaalvergroting, de prijs voor de boer laaghouden en er met de winst over hun rug vandoor gaan?
Waarom geen trekker door de pui van de AH?

Makkelijk gezegd

En natuurlijk is dat makkelijk gezegd voor mij, want ik ben er niet van  afhankelijk.
Maar ik kan wél onderdeel zijn van een proces dat zij er minder afhankelijk van zijn.

En dat is voor mij de reden geweest om een paar weken geleden mijn roer wat om te gooien, en mijn inkopen wat duurzamer te maken.

Ik eet om te beginnen 2 tot 3 keer in de week vlees, de rest vegetarisch, en dat vlees wat ik eet is dus bio-dynamisch. Ik koop het alleen als de verkoper mij kan vertellen waar het weg komt. En dat zijn veelal kleine boerenbedrijven, en al deze boeren krijgen een veel eerlijkere prijs voor hun product. En daarnaast is hun product ook veel beter.

Maar sinds een paar weken koop ik ook 90% van mijn groenten op deze manier. En ja, dat is allemaal wel een stuk duurder.
Maar ik weet dat over de hele lengte van de schakel alles eerlijker gaat. Zowel de biologische manier van boeren, als de manier van betaald krijgen voor dat boeren.

Daardoor kan die boer vele male efficiënter werken, met veel minder nare dingen als uitstoot, bestrijdingsmiddellen en al die andere nare dingen, en ik krijg een veel beter product.

En daar hou ik van, want wat ik de hele tijd gemist heb de afgelopen weken in de discussie is dit:

Als de Nederlandse boer zo efficiënt boert, waarom is er dan steeds maar schaalvergroting nodig om de boel rendabel te maken? Is meer produceren om de kosten te drukken juist niet het schoolvoorbeeld van inefficiëntie?

Duur!

En ja, daar ben ik eerlijk in, het is inderdaad een stuk duurder boodschappen doen. Maar dat kan ik tegelijk relativeren. We leven in een land waar we gemiddeld 10% van ons inkomen aan voeding uitgeven. En hebben dan nog het lef om eten duur te noemen. In heel veel andere landen liggen deze kosten vele malen hoger.

En weet je wat ook meehelpt? Ik gooi veel minder weg! Echt ik ben ook zo'n lulhannes die te gemakkelijk koopt en even gemakkelijk dingen weg gooit. Nou geloof me, ik denk nu wel 2x na voor ik wat koop, en de afgelopen weken heb ik nul komma nul aan eten weg gegooid.
Ik zie meer de waard er van in, want als ik mijn zuur verdiende centen er aan besteed dan zal ik het verdomme gebruiken ook.

Ook kook ik met meer aandacht, ben er bewuster mee bezig, want, zelfde reden, het kost wat meer.

Bijkomend voordeel is wel dat het ook veel meer smaakt!
En eerlijk gezegd, nu ik bewuster inkoop, ben ik over de hele linie niet eens zo gek veel meer kwijt.

En ik weet het, ik heb  nog steeds makkelijk praten want ik kan dit betalen, al maak ik ook bewuste keuzes dingen niet te kopen.
Maar als we gewoon eens ietsjes vaker dit soort dingen doen, dan neemt de vraag naar dit soort producten toe.

Dan kan dus ook de boer hier van profiteren, die kan ook overschakelen naar efficiënt boeren met een kleinere maar kwalitatief betere productie, er meer geld aan verdienen en uiteindelijk zal dan ook de prijs van dat dure bio-dynamische eten afnemen, want ook die markt werkt gewoon mer vraag en aanbod, net zoals elke andere markt.




Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch begin van een rustdag, als je mij bent

Terug naar de oertijd

Meervoudig beperkt, een maatschappelijk verantwoorde term (blijkbaar) en hoe gemis aan juiste info je echt beperkt.