Marktplaats, een haat-liefde verhouding.

Marktplaats, het is voor sommige  mensen een geweldige vindplaats, verkoopplek of gewoon een leuke site om op rond te kijken.
Ik persoonlijk heb er helemaal niks mee. En dat is niet omdat ik mezelf "te goed voel" om iets tweedehands te kopen hoor.
Het is een combinatie van factoren denk ik. Heel veel dingen waarin ik geïnteresseerd ben staan zelden of nooit op marktplaats. Ik heb geen alledaagse hobby's en de mensen die soortgelijke hobby's hebben zetten hun spullen daarvoor niet op marktplaats maar komen veelal te koop aangeboden in besloten Facebookpagina's met een goede beschrijving, historie en vaste prijs.

Iets wat ik zelf waardeer, ik ben niet zo'n onderhandelaar, ik wil gewoon weten wat iets kost en dan betaal ik het, zeker als het om hobby dingen gaat, ik weet toch wel dat het duur gaat worden.

Soms komen dingen op marktplaats voorbij die ik zelf met schaamte naar de stort zou brengen, een ander vraagt er de hoofdprijs voor.
Ik heb best veel avonden doorgebracht naast iemand die op de telefoon regelmatig marktplaats over ging om dingen te bekijken. Ik vond het interessanter omdat dan te aanschouwen hoe iemand dat mooi kan vinden dan dat ik het hele marktplaats zelf vind.
Ik verkoop ook amper spullen, ik geef ze liever weg aan mensen die ze kunnen gebruiken.

Maar soms heb ik dingen waarvan zelfs ik weet dat het waarde heeft en dat in mijn vriendenkring er niemand is die er wat mee kan. Dan spaar ik alles op, en gaat het op marktplaats. Voor 2 weken, als het dan nog niet verkocht is haal ik de advertenties weg en ben ik er klaar mee.

Daar gaan we dan, advertenties plaatsen

Als eerste heb ik 2 basgitaren er op gezet, een electrische en een acoustische. Ik heb ze altijd met veel plezier gebruikt, maar eerlijk is eerlijk, de laatste tijd speel ik amper en stof ik ze meer af dan dat ik 
ze gebruik. Daarnaast heb ik 3 basgitaren, eentje daar red ik het ook wel mee hoor.
Ook heb ik mijn kleine en amper gebruikte Hartke versterker te koop gezet. Een fantastische versterker hoor, maar wederom stof ik hem vaker af dan dat hij aan staat.

Ach als ik toch bezig ben kan mijn Italiaanse koffiemolen er ook wel op, het is een joekel van een ding (11 kilo zwaar) en hij staat mooi op de kast hoor, maar ik ben helemaal klaar met het afstoffen er van en hij is eigenlijk gewoon te groot en te lomp.
En als laatste mijn Thorens platenspeler uit 1974. Hij past niet in mijn audiokast, en het opknappen is nooit helemaal gelukt. Daar heb ik de kennis simpelweg niet voor in huis.

De eerste verkoop

Mijn eerste verkoop ging heel raar, en ik had ergens ook niks anders verwacht.
Op de dag dat ik een afspraak gemaakt had met iemand voor mijn acoustische bas, kreeg ik een bieding op mijn koffiemolen.
Ik had al een paar biedingen van de hand gedaan omdat ze gewoon te onbeschoft waren "Hey, voor 10 euro help ik je er wel van af", daar reageer ik niet eens op. En ik weet dat ik het apparaat zeker wel voor €100 kan verkopen, maar dan moet ik wel de juiste koper vinden. Het is een bijzonder apparaat, maar dat heeft ook nadelen, zoveel mensen willen helemaal geen Fiorenzato T80.

Dus een mailtje, 50 euro. Ik dacht, weet je wat, het is ver onder de marktwaarde, maar aan de andere kant, wat doe ik er nog mee? Niks.
Na een telefoontje (wat is er mis mee? Helemaal niks) werd er gezegd: okay ik stuur iemand langs om het te halen. Stik dacht ik, dat is vast iemand uit de horeca die nu feest viert want dit apparaat is voor €50 gewoon te belachelijk goedkoop.

15 Minuten later gaat de deurbel, een man en vrouw afkomstig uit Syrië (zeiden ze later) kwamen binnen voor de koffiemolen.
Ik heb echt helemaal niks tegen Syriërs (fantastische keuken heeft dat land overigens), maar in hun cultuur is het gebruikelijk om over letterlijk alles te onderhandelen als het om kopen en verkopen gaat.En ik hou niet van onderhandelen, ik wil eventjes dat spelletje best mee doen, maar ik vind het zonde van mn tijd, zeker als iets al spotgoedkoop is, en de onderhandelaar irritant is.

Ik had 2 irritante onderhandelaars. De vrouw begon al gelijk na het voorstellen: "ja wij komen ook uit deze buurt en daarom willen wij korting". Nadat ik het apparaat heb laten zien, de werking liet zien en de afstelling toelichtte begon de man "35 vind ik een mooie prijs". Ik had al door dat dit niet de man was die ik aan de telefoon heb gehad, en ik zei ook: 50 was de afspraak, en voor 50 gaat hij mee. Dat is al spotgoedkoop voor dit apparaat en wil je dat niet betalen dan blijft hij mooi hier, de enige andere Fiorenzato op marktplaat die ik vond kost 125 euro en ziet er slechter uit als deze.

Met enig gemor is de man stil, de vrouw begint weer "kijk daar zitten barstjes, daarom willen wij korting". Okay nu is het genoeg, dit is wat het is en het kost € 50 euro, de 2 kleine barstjes stonden duidelijk op de foto op marktplaats dus dat wisten jullie.

De man pakt geld uit zijn jas, ik denk hehe klaar, afrekenen en wegwezen. Hij geeft mij 2 briefjes van 20. Nu voel ik mij beledigd in mijn eigen huis, en dat gebeurt niet vaak. "Je hebt nu nog 1 kans om dat ene tientje te pakken en er bij te doen, dat ding te pakken en weg te wezen, en anders blijft hij hier en gaan jullie weg zonder dat ding!" Ik voel me daadwerkelijk pissig worden, en nu, 3 dagen later denk ik: Ik had ze gewoon toen er uit moeten zetten zonder koffiemolen.

Het ene tientje kwam en zonder al te veel woorden verder gewisseld te hebben verlaten ze het pand. 
Godomme, zeg ik tegen mezelf, als dit de toon zet dan ben ik over 2 minuten klaar met dat hele marktplaats!

Muziekinstrumenten, daar komen veel leukere mensen op af

Ik had amper 5 minuten om uit te razen, de koper van mijn Cort akoestische bas stond voor de deur.
Het was een man die het gitaar als kado kocht voor zijn dochter die graag wilde leren bassen. Het was een superaardige kerel die een goed verhaal had, ook wist waar hij over praatte en we hebben nooit onderhandeld, de prijs was immers al afgesproken. Ik heb er een gitaarband, muurhaak en metronoom gratis bijgedaan, allemaal dingen die leuk zijn als je leert spelen, en handig ook.

De volgende dag een mailtje: Mijn dochter is heel blij met het gitaar.

Ik weet dat ik de goedkoopste Cort van de hele wereld verkocht heb, een prijs ruim beneden de marktwaarde, maar ze gaat weer goed gebruikt worden en er is iemand heel blij mee. Dat vind ik belangrijker.

Een dag later iemand voor mijn shortscale basgitaar. Die gaat wederom naar een jong iemand, een 11 jarige jongen met een aangeboren ritmegevoel waar menig muzikant met ervaring jaloers op is. Als er over een tijdje video's viraal gaan van een kereltje van 11 die zo freakt op een basgitaar dat je je afvraagt of het montage is, en is dat basgitaar een shortscale J-bas, dan weet je wie de vorige eigenaar er van was, ikke.
Ik heb een setje nieuwe snaren en een nieuwe echte leren gitaarband (want die zitten het lekkerste) er bij mee gegeven. Wederom ver beneden de marktwaarde, maar ik verkoop niet om t geld, dit is toch geweldig!

En vanmiddag ging de Hartke weg, de koop die min of meer het eerste gesloten was. De man die dit wou kopen kon hem vandaag ophalen.

Bleek het een jonge kerel uit Rotterdam te zijn die samen met zijn vriendin naar een bruiloft in het zuiden van Drenthe ging en dan "even omreed" om mijn versterker te testen en te kopen.

Was helemaal blij er mee ook, zijn vriendin zei dat hij er al dagen naar uit keek, een beetje fatsoenlijke versterker voor een bas om thuis te spelen is niet makkelijk te vinden tegenwoordig voor een redelijke prijs schijnt het.
De man had per ongeluk een verkeerd bedrag gepind en had te grote briefjes voor het afgesproken bedrag, en ik had geen wisselgeld in huis, oeps.....maar ik vind het verhaal zo mooi en zag dat zowel de man als zijn vriendin helemaal blij waren met de versterker dat ik de prijs verlaagd heb naar iets wat wel uit de contanten kon gehaald worden.
Wederom, het ging niet om het geld.


Blij dat het er (bijna) op zit

Ook al waren mijn laatste 3 verkopen erg leuk, het blijft toch niet mij ding dat marktplaats. Ik ben geen verkoper. Als ik heel eerlijk ben, ik denk dat sommige dingen hun nieuwe eigenaar vanzelf wel vinden.

De koffiemolen is mis gegaan, daar had ik gewoon keihard moeten zeggen dat ik helemaal klaar was met die mensen en de koop moeten stoppen.
Maar de gitaren en versterker......weet je, het is dat ik mezelf wel gezegd had dat het een verkoop was en dat de mensen zelf er mee ingestemd hadden om er geld voor te geven, maar ik had ze net zo makkelijk weggegeven aan de laatste 3 en dat had ik ook niet erg gevonden.

Wellicht dat ik daarom heel weinig met Marktplaats doe, dat hele geld gebeuren er tussen.

Nou is het gelukkig bijna klaar. Ik heb nog 1 ding er op staan. Mijn Thorens TD166 platenspeler. Mechanisch werkt hij, er zit een nieuw element en naald op, maar ik krijg er gewoon geen helder geluid uit, hij moet opnieuw afgesteld worden en dat kan ik zelf niet.

Ik heb  al 2 mensen met een goed bod gehad, maar beiden reageren niet helaas. Ik zie deze apparaten weg gaan voor rond de 135 voor eentje die je moet reviseren (zeg maat net zo als deze), tot 550 voor eentje in hele goede conditie.

De eerste die 8 tientjes biedt heeft m, wellicht komt er weer een liefhebber voor........en ben ik eindelijk weer klaar met marktplaats 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch begin van een rustdag, als je mij bent

Terug naar de oertijd

Meervoudig beperkt, een maatschappelijk verantwoorde term (blijkbaar) en hoe gemis aan juiste info je echt beperkt.