Over rustiger zijn, self fulfilling prophecys, pech en luxe

Ik had deze week best een vreemde week. Laat ik daar mee beginnen.

Na twee weken praktisch alleen maar late diensten gedraaid te hebben ging ik een week van vroege diensten en een nachtdienst in (dienst overgenomen). Kortom een behoorlijke aanslag op mijn ritme, en door schade en schande weet ik nu hoe belangrijk ritme is, maar tegelijk ook: in mijn werk hoort dat er nou eenmaal bij.

Donderdag had ik een vroege dienst die ik tot 16:00 kon laten doorgaan. Ik was bezig met het reinigen van ons buitenterrein. Hogedrukspuit, schoonmaakmiddel en veel schrobben. In de warmte was dat echt geen feestje.
Tegen een uurtje of 13:00 was ik ook best gesloopt. Maar koppig als ik ben dacht ik in eerste instantie: ik ga gewoon door tot ik neerval het moet en zal 300% goed worden ook.

Die gedachte heb ik eens goed bekeken en mezelf voor gek verklaard dat ik op dat moment zo kon denken. Immers, wat schiet ik er mee op? Het werk was goed genoeg gebeurt, en waarom zou ik mezelf de vernieling in werken hiervoor? Het is mooi weer en er was een plan gemaakt om met een vriendin het terras op te gaan.
Kortom lekker aan mezelf denken, gas terug ik heb al genoeg gedaan.
En om 14:00 ben ik lekker naar huis gegaan om vervolgens een hele leuke middag op het terras te hebben.
Was me allemaal niet gelukt als ik koppig door ging met werk.

Ik heb altijd pech

Deze week was ook op een andere manier raar. Of misschien ook wel typisch mij.

Dinsdag had ik een huishoud moment. Maar dat mislukte een beetje.
Ik zette de vaatwasser aan en alle stoppen schoten er uit. Die was dus overleden. Ik besloot te gaan stofzuigen en....... stofzuiger besloot ook dood te gaan.

Ik heb altijd pech dacht ik gelijk. Vorige week de auto duur laten repareren en nu dit! Ik heb net mijn hele huis verbouwd, t geld groeit me niet op de rug!

Nou is het een mooie self fulfilling prophecy om dat allemaal zo te bekijken he. En heel makkelijk ook, daar houden wij mensen van schijnt het.
Een self fulfilling prohecy is een voorspelling die zichzelf waarmaakt. En veelal niet omdat hij uitkomt, maar omdat wij het zelf zo draaien dat het uitkomt.
Eigenlijk zijn het je eigen oogkleppen op de wereld.

"Ik wil het zo zien, dus gebeurt het zo en maak ik mijn eigenwaarheid". En daardoor zie je dingen soms totaal niet voor wat ze zijn.
Heb ik altijd pech? Echt? Ja twee dingen zijn stuk gegaan. De vaatwasser was al tweedehands en ouder dan 10 jaar, en de stofzuiger maakt al tijden een raar geluid. Het zat er aan te komen, dat had iedereen kunnen overkomen.
En de auto? Het was een dure reparatie aan de remmerij van de auto. Remmen slijten nou eenmaal en moeten af en toe vervangen worden. Als je een auto koopt weet je dat gewoon.
Dat die twee dingen precies achter elkaar komen, tsja so be it. Had er een half jaar tussen gezeten had het nog steeds niks uit gemaakt want het had exact hetzelfde gekost.

Dus laat ik dat self fulfilling prophecy gedeelte maar los. Wat heb ik er aan ik maak mezelf er alleen maar gek mee. En ik zie het af en toe om me heen ook wel eens. Voornamelijk mensen die het nare bestempelen en het "zie je wel" gedeelte. Laat dat los en kijk breder dan dat.

Ik kan veel dingen op die manier spelen. Mijn ziekte, mijn burn out, de dingen die stuk gaan, die passen allemaal mooi in dat negatieve self fulfilling prophecy gedeelte.
Maar alles wat wél goed gaat dan?

Dus de tip is gewoon, gooi niet overal je "eigen sausje" overheen. Doe je eigen oogkleppen af. "Ik heb dit en dat en dat achtervolgt mij altijd, zie je wel dat en dat is er weer een bewijs voor!". Er zijn vast evenveel bewijzen voor precies het tegenovergestelde te vinden, maar die zien we niet. Of nog erger, die stoten we af juist omdat we die self fulfilling prophecy in leven willen houden want "zo is het nou eenmaal". Tsja, als je zo te werk gaat zullen dingen ook nooit veranderen.
Ondertussen probeer ik zo onbevooroordeeld naar dingen te kijken en het te accepteren zoals het op me af komt.
Bevalt mij wel beter zo.

Luxe, of eigenlijk ook niet

En die stukke vaatwasser en  stofzuiger?
Die zijn binnen 24 uur vervangen.

Iemand zei me, dat is wel een luxe die je hebt dat je dat kan doen. Datzelfde werd ook gezegd toen ik zo makkelijk eerder met werken kon stoppen.

Ikzelf zag het vaak ook als een luxe. Maar dat klopt ook weer niet. Ik heb er kei en keihard voor gewerkt om die luxe te hebben. Om eerder weg te kunnen van het werk als ik dat wil (en het uitkomt), om dingen die stuk gaan te vervangen. Om decadent te eten af en toe. Gewoon om te doen en laten wat ik wil van tijd tot tijd.

Dat is me niet komen aanwaaien hoor, ik heb daar jaren en jaren keihard voor gewerkt, en ik zal daar ook altijd keihard voor en aan blijven werken.

Dus luxe? Op een bepaalde manier wel, maar ook weer totaal niet.
Lekker simpel ben ik hé ;-)