Foto's



Foto’s, ik weet hoe het komt, maar ooit ben ik begonnen met heel veel foto’s overal in mijn huis neer te zetten.
Letterlijk overal waar je keek had ik wel een foto ergens liggen, hangen of staan,
De vensterbank vol met foto’s van iemand waar ik graag naar keek. De oude (vreselijk lelijke Kwantum) boekenkast had een plank met 35 lijstjes, de schoorsteenmantel, het ouden dressoir in de slaapkamer stonden minstens 30 op.
En dan nu is dat ineens over. Zo maar.
Het is niks dat ik niets meer met de herrinering heb, het is gewoon dat ik geen foto’s nodig heb om ze te herrineren.
Daarnaast weet ik van iedere foto exact nog de situatie, lokatie en gevoelens die er bij horen. Is heel mooi, maar soms vind je er een tussen staan en dan schiet je even vol, komt er pijn naarboven van een verloren tijd waarin alles heel anders was. Of zie ik foto’s van dingen die ik nu met dit lichaam niet meer kan doen, wat soms ook best hard is.
Ik maakte vanmorgen een kast leeg , 100% stil zitten lukt nog niet echt, en daar lagen maar liefst 75 lijstjes in. Gekte.
De meest memorabele foto’s zijn er uti gehaald en alle lijstjes gaan de stort op.
Ik ben een beetje over de “charme vann het rommelige” heen denk ik.
Zo heb ik de schoorsteenmantel leeg gehaald en zelfs de 2 collage’s van de neefjes zijn van de muur.
Die laatste komen nog wel terug denk ik maar op een andere plaats in een andere lijst
Niet dat ik de herrinering niet meer wil zien of zo, of er klaar mee ben, maar ik wil het gewoon anders.
Geen tientallen foto’s meer, er paar dierbare staan nu in mn nieuwe open wandkast in de slaapkamer en daar laat ik t eerst bij.
Maar voor hoe lang?
Ik vind ergens de muur ook wel wat saai, maar de lijsten waren gewoon lelijk en hingen altijd scheef dus wellicht dat ik daar een oplossing voor vind.......want wat ook zo is.....mijn muren krijg ik nooit strak, dus ze hadden ook zeker nut.

Hmmm de rare overgangsfase van een huis hebben wat voor 5 jaar geleden letterlijk alleen maar bestond uit bij elkaar geraapte rommel wat niemand meer nodig had, naar een huis met nieuwe meubels en een eigen smaak. Niet meer het “ow dat past daar wel, het is toch gratis” (en af en lelijk).

En nu zit ik in tweestrijd in mn woonkamer te kijken. Het is wel mooi zo zonder foto’s overal....Maar is het ook niet een beetje saai?
Ik hou het eerst wel even zo, tot ik er flauw van ben. De vorige keer duurde dat ook maar 15 jaar.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Typisch begin van een rustdag, als je mij bent

Het was voor mij best druk de laatste dagen, niets bijzonders verder, maar toch, om de een of andere reden merk ik dat ik wel een dagje rust kan gebruiken. Vorige week had ik nachtdiensten en, het gebeurt zelden, maar deze keer kon ik maar niet goed uit het nachtritme komen. Dat hakte er best in, merk ik achteraf. Deze week had ik maar 3 late diensten, maar ook die kwamen wel aan aangezien het ritme nog niet was waar het moet zijn. Nog steeds niets echt bijzonders, soms gebeurt dat gewoon. Maar ik had mezelf voorgenomen: Vrijdag ga ik in standje rust! Ik heb sinds kort een nieuwe koffiezetter type veel te luxe (zo'n volautomaat waar je koffiebonen en water bovenin doet en allemaal knopjes en instellingen op hebt en onder komt er dan koffie uit!) en daar ben ik erg blij mee. Ik had daar veel te dure Italiaanse koffiebonen voor besteld, en dat leek mij een geweldig begin van de dag! Ik kon ze vrijdagmorgen ophalen bij het afhaalpunt, daarna door naar de Appie voor een luxe o
Meer lezen

Terug naar de oertijd

  De afgelopen weken ben ik, in overleg met-en onder begeleiding van een voedingsspecialist, bezig met het aanpassen van mijn eetpatroon. Dat komt zo: uit steeds meer wetenschappelijk onderzoek blijkt dat we als moderne mens niet heel erg geschikt zijn om om te gaan met de overdaad een voedsel die we op elk moment van de dag kunnen nuttigen. Daar waar onze voorgangers de afgelopen 10.000 jaar behoorlijk hun best moesten doen om aan voedsel te komen, hebben wij het de afgelopen 60 jaar steeds makkelijker en makkelijker gekregen, en is ons eetpatroon in niks meer te vergelijken met wat het ooit geweest is. En ook niet het eetpatroon waar ons lijf voor gemaakt is, vaak weet ons lichaam niet meer wat het aan moet met wat er binnen komt, en hebben we een stijging van welvaartsziekten zoals obesitas, diabetes type 2, hart en vaat aandoeningen en de lijst wordt langer en langer. Wetenschappers zijn al tijden bezig met onderzoeken en testen waaruit steeds maar weer blijkt dat we mi
Meer lezen

Meervoudig beperkt, een maatschappelijk verantwoorde term (blijkbaar) en hoe gemis aan juiste info je echt beperkt.

Sinds maandag heb ik een probleem met mijn rechteroor. Hij doet namelijk pijn. Nou is dat niet heel erg zou je denken, ik heb er immers twee dus waar de ene laakt heb je nog altijd een reserve. Maar jammer genoeg voor mij zijn mijn oren niet heel goed, aan beiden zit een hoortoestel en met die hoortoestellen functioneer ik prima en red ik mij net zoals iedere ander. Haal er echter eentje uit, totaal ander verhaal. In zo'n geval word ik even weer met de neus op de feiten gedrukt, ik ben behoorlijk doof (dat is het Duitse woord voor tof). Ik  merkte op mijn werk dat met 1 apparaat in eigenlijk niet te doen was, ik krijg te veel niet mee en het vreet energie. Dus de volgende dag een afspraak bij de dokter gemaakt om eens te kijken waarom het pijn deed en ik mijn apparaat niet in kon. Nu eens een ontsteking aan de bovenkant Daar kwam heel snel uit dat het een gehoorontsteking was. Iets wat vaker voor komt bij mensen met een hoortoestel werd me gezegd. Ik geloof hem hoor, ik
Meer lezen