Stoor mij niet register



Eindelijk eens een echte vrije middag, met daarop een echte vrije morgen. Geen rare griepachtige dingen meer en zowaar doet de zon semi zijn best om wat te stralen.
Dit alles heeft op mij het effect dat ik besluit om iets te doen wat ik al tijden niet gedaan heb: Eens een middagje te spenderen in de binnenstad van Groningen.
Volgens mij ben ik ergens medio oktober voor het laatst eens een rondje binnenstad gaan doen, dus wellicht wel weer eens tijd om daar te kijken. Eens in de zoveel tijd heb ik zo’n bui. Ik ben duidelijk geen type die de binnenstad in gaat zonder echt doel, en ik hou al helemaal niet van drukte, maar vandaag is het woensdagmiddag dus zo druk zal t niet zijn.

Tijdens het fietsen denk ik eens na over wat ik eens ga proberen te vinden. Niet dat ik écht iets nodig heb, of een etalagegluurder ben, maar gewoon even kijken of er wat winkels zijn die ik leuk vind. Aangezien ik affiniteit met koken heb leek de winkel bij de a-brug me een doel, wellicht eens kijken bij de te dure Blokker genaamd Cook & Co (meer om te lachen om te duur geprijsd hipsterspul), en Bazars en Le Souk zijn ook wel leuk. Zie hier, zelfs een zelfverklaard antishopper weet in Groningen wel wat te vinden (ik kom dr eerlijk voor uit).
Ik zet mijn stalen ros neer bij de V&D en besluit dat ik eens via de Zwanestraat naar de A straat ga (even bij Simon Levelt kijken, ook altijd leuk).

Nog geen 100 meter van mijn fiets vandaan wordt ik al aangesproken voor een enquête. Sorry, ik wil gewoon even een middagje ongestoord door de binnenstad lopen dus ik geef aan dat ik niet wil meewerken.
Ik loop de Zwanestraat binnen en daar komt nummer 2 al op me af of ik mee wil werken aan een enquête. Nog geen 300 meter verder! Ik geef wederom hetzelfde antwoord.
Aan het einde van de Zwanestraat komt nummer 3 op me af voor medewerking aan een enquête. Mijn zin om ongestoord een middagje door de binnenstad te lopen verdwijnt als sneeuw voor de zon, als ik in 10 minuten tijd dit meemaak hoeft het van mij niet meer.
Ik besluit nog wel even via de Vismarkt Basarz aan te doen voor een leuke fles olijfolie. Er wordt mij bij opkomst van de vismarkt een poging gedaan een abonnement van een krant aan te smeren, bij de Korenbeurs komt enquêteur nummer 4 op me af (ik zeg nog iets van sorry geen tijd, het liefst loop ik gewoon door zonder wat te zeggen).
Scoor mijn fles olijfolie, geeneens zin om de winkel verder te bekijken naar wat leuks en ga terug naar mijn fiets. O ja en vlak bij Bakker Bart probeert wederom iemand mij een abonnement op een krant te verkopen en zie ik vanuit mijn ooghoek een jongedame met een kladblok en pen op me af komen. Snel loop ik door voordat ze wat kan zeggen.

Ik kom bij mijn fiets en gedesillusioneerd snel ik naar huis. Het komende half jaar kom ik daar ook niet weer.

Ik heb al een bel-me-niet-registratie, een inschrijving bij een register dat ik geen ongewenste post krijg (postcodeloterij zooi enzo)…..bestaat er niet een of ander insigne die ik op mn jas kan naaien zodat enquêteurs, krantenverkopers en aanverwante mensen weten dat ik met rust gelaten wil worden als ik op een van mijn spaarzame vrije middagen besluit de binnenstad eens aan te doen?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Typisch begin van een rustdag, als je mij bent

Terug naar de oertijd

Meervoudig beperkt, een maatschappelijk verantwoorde term (blijkbaar) en hoe gemis aan juiste info je echt beperkt.